tag:blogger.com,1999:blog-33900070222024700142024-03-21T06:49:45.870-07:00Padoh Mahn Sha Lah PhanUnknownnoreply@blogger.comBlogger19125tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-14276080417169370452008-04-15T19:10:00.000-07:002008-04-15T19:15:13.496-07:00photos from Dr. Lunn Swe<br><br><span style="font-family:Zawgyi-One;"><a href="http://picasaweb.google.com/lunswe70/PDMS" target="_blank">ပဒိုမန္းရွာလားဖန္း ကြယ္လြန္ ျခင္း ႏွစ္လျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ (အမွတ္တရ ပံုရိပ္လႊာမ်ား)</a></span><br><br>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-73213741417382023582008-03-14T03:19:00.000-07:002008-03-14T03:22:53.785-07:00poem by Dr. Lun Swe<span style="font-family:Zawgyi-One;color:#000099;">ပဒိုမန္းရွာလားဖန္း ကြယ္လြန္ျခင္း တလျပည့္ အမွတ္တရကဗ်ာ </span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;color:#000099;"><strong></strong></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;color:#000099;"><strong>ထာ၀ရၾကယ္</strong></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;color:#660000;"><strong>ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ</strong></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ေရဆန္ျမစ္ထဲ</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ေတာက္ပဆဲ</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ၾကယ္ေႂကြလြယ္ခဲ့လည္း၊</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ေတာ္လွန္အသည္း</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ျပည့္ရင္ထဲ၀ယ္</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ေ၀မယ္အျမဲ။</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">(ဆရာ မန္းရွာ သို႔မဟုတ္ စာေရးဆရာ ေရဆန္သို႔ …)</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">(ေဒါင္းအိုးေ၀မဂၢဇင္း၊ အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၅)</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-39563621060227970152008-03-09T18:23:00.000-07:002008-11-12T17:42:59.935-08:00Khaing Mar Kyaw Zaw's writing<span style="font-family:Zawgyi-One;"><h2 class="date-header"><span style="font-size:150%;"><span style="color:#660000;">from </span><a href="http://drlunswe.blogspot.com/"><span style="color:#660000;">http://drlunswe.blogspot.com/</span></a></span></h2><div class="post hentry uncustomized-post-template"><a name="8940422469840199908"></a><br /><h3 class="post-title entry-title"><a href="http://drlunswe.blogspot.com/2008/03/blog-post_4320.html">ေရဆန္လမ္းမွာ အလြမ္းေတြေ၀ (ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ)</a> </h3><div class="post-body entry-content" id="post-8940422469840199908"><div style="TEXT-ALIGN: center"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJj4IRSl570knBxSJlMMj4J9ZGH9BrqvtPdPYcCeZ4xtD_Yj4c00MY_5p7Pt1UZruOqOG8m3TxhQ1QGTNWGfyWO5FpfTRL1QMvbVosYt8-UlerYUSZdjybbkFo3JDiGq96TWl5nQBKVAY/s1600-h/27-.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5175638157872944034" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJj4IRSl570knBxSJlMMj4J9ZGH9BrqvtPdPYcCeZ4xtD_Yj4c00MY_5p7Pt1UZruOqOG8m3TxhQ1QGTNWGfyWO5FpfTRL1QMvbVosYt8-UlerYUSZdjybbkFo3JDiGq96TWl5nQBKVAY/s400/27-.jpg" border="0" /></a><span style="COLOR: rgb(255,0,0);font-size:180%;" ><blink>ေရဆန္လမ္းမွာ အလြမ္းေတြေ၀</blink></span><br /><span style="COLOR: rgb(51,51,255)">ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ</span><br /></div><br />အတီးမန္းရွာေရ … အတီးက အတီးရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ၊ အတီးရဲ႕ အခ်စ္ေတြကို က်မတို႔ ကရင္အမ်ဳိး သားထုအတြက္သာမက တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစံုကိုပါ ေ၀ငွထားခဲ့ၿပီး ေဟာဒီကမၻာႀကီးထဲကေန သူရဲ ေကာင္းပီသစြာနဲ႔ ထြက္ခြာသြားခဲ့ေပမယ့္ က်မတို႔ကေတာ့ အတီးရဲ႕အေၾကာင္းကို သတိတရနဲ႔ မေမာႏိုင္မပမ္း ႏိုင္ ေျပာၾကရဦးမွာပါ။ အတီး ေသြးနဲ႔ခင္းခဲ့တဲ့၊ အတီး ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ခရီးဆံုးပန္းတိုင္ဆီကို ဆက္လက္ ခ်ီတက္ရဦးမွာပါ။<br /><br />အတီးက်ဆံုးခဲ့တဲ့ ညက ေကာ္သူးေလ ေကာင္းကင္ယံမွာ ၾကယ္ႀကီးတလံုး လင္းလက္ခဲ့တယ္ အတီးေရ။ အဲဒီၾကယ္ႀကီးကို ျမစ္၀ကြၽန္းေပၚေဒသကပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ ပဲခူး႐ိုးမေပၚကပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ ေဒါနေတာင္စဥ္ ေတာင္တန္းေပၚက ၾကည့္ၾကည့္၊ သံလြင္၊ ေသာင္းရင္းနဲ႔ ယြန္စလင္း ျမစ္ကမ္းနံေဘးကပဲ ၾကည့္ၾကည့္၊ ႐ႊန္း႐ႊန္းျမျမ လင္းလက္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီၾကယ္ႀကီးရဲ႕ လင္းလက္မႈမွာ တည္ၾကည္တဲ့ သစၥာတ ရားေတြ၊ ျမင့္ျမတ္မႈ၊ စြန္႔လႊတ္မႈ၊ အနစ္နာခံမႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီၾကယ္ႀကီးဟာ က်မတို႔ အားလံုးကို ခြန္အားမ်ားစြာ ေပးခဲ့တဲ့ ပဒိုမန္းရွာလားဖန္းဆိုတဲ့ ၾကယ္ႀကီးပါပဲ အတီးရယ္။<br /><br />ပဒိုမန္းရွာလားဖန္းဆိုတဲ့ အတီးကို ေတာ္လွန္ေရးခရီးတေကြ႕မွာ စၿပီးေတြ႕ခဲ့ရေပမယ့္လို႔ ေတာ္လွန္ေရးအ ေပၚထားတဲ့ အတီးရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႔ အတီးရဲ႕ သစၥာတရားေတြကေတာ့ က်မဘ၀ သက္ဆံုးတိုင္ေအာင္ သတိတရ ရွိေနဦးေတာ့မွာပါ။ အတီးဟာ က်မဆံုဖူး ေတြ႕ဖူးတဲ့ ကရင္အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲ မွာ ထူးျခားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးပါ။ က်မအတြက္ေတာ့ အတီးဟာ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္ ႐ံုမက ဖခင္ဆိုလည္း ဟုတ္၊ ဆရာသမားဆုိလည္း ဟုတ္၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္လည္း ဟုတ္၊ ေရးေဖာ္ေရးဖက္ဆိုလည္း ဟုတ္ခဲ့တယ္။<span id="fullpost" style="DISPLAY: inline"><br /><br />ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ႀကီးတခုျဖစ္တဲ့ မာနယ္ပေလာ ေသာင္းရင္းျမစ္ ကမ္းနံေဘးက ဥယ်ာဥ္ျခံတခု ထဲမွာ အတီးကို က်မ စၿပီးေတြ႕ခဲ့ရတာပါ။ ကရင္ပုဆိုးအေဟာင္း တထည္ကို ခပ္တိုတို၀တ္ၿပီး ဓားမႀကီးတ ေခ်ာင္းနဲ႔ ေပါင္းျမက္ေတြ ရွင္းေနတဲ့ အတီးကို ေတြ႕လိုက္ရတုန္းက က်မယံုေတာင္ မယံုခဲ့ဘူး။ အဲဒီက တည္းက ငါတို႔ေခါင္းေဆာင္ႀကီးဟာ ႐ိုးသားလိုက္တာ၊ ႏွိမ့္ခ်လိုက္တာ၊ ေတာ္လွန္ေရးသမား ပီသလိုက္္တာဆို ၿပီး က်မ ေလးစားဂုဏ္ယူခဲ့ရတာပါ။<br /><br />အဲဒီေနာက္ေတာ့ မာနယ္ပေလာ ေသာင္းရင္းျမစ္ကမ္းနံေဘးက အတီးတို႔ရဲ႕ အိမ္ေလးကို က်မတို႔ မၾကာခဏ ေရာက္ခဲ့တယ္။ အတီးနဲ႔ မူဂါး စိုက္ပ်ဳိးထားတဲ့ အသီးအႏံွမ်ဳိးစံုကို က်မတို႔ စားသံုးခဲ့တယ္။ အတီးတို႔ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရး ျဖတ္သန္းမႈ၊ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ အနစ္နာခံမႈ၊ ကရင္ေတာ္လွန္ေရး သမိုင္းအစ၊ အလွည့္အေျပာင္း၊ အခ်ဳိးအေကြ႕၊ အတက္အဆင္းေတြကို က်မတို႔ သင္အံေလ့လာခဲ့ရတယ္။ “ေတာ္လွန္ေရးသမားေကာင္း ေတြဟာ အရာရာကို ေပးဆပ္ရဲၾကတယ္။ စိတ္ေနစိတ္ထား ႏွိမ့္ခ်တယ္၊ လိုအပ္ရင္ သူတို႔အသက္ကိုေတာင္ ေပးၾကဖို႔ ၀န္မေလးၾကဘူး၊ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာ ဒီလိုေပးဆပ္သြားတဲ့ ေခါင္ေးဆာင္ေတြ၊ ရဲေဘာ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္”လို႔ အတီးေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။<br /><br />အတီးေျပာခဲ့တဲ့ စကားအတိုင္းပဲ အတီးကိုယ္တိုင္ က်မတို႔ကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ ျပသခဲ့တယ္ေနာ္။ မယ္သေရာထာ တိုင္းရင္းသား ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲႀကီး က်င္းပၿပီးတဲ့ေနာက္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၆)ေဒသကို န၀တက အင္အားအလံုးအရင္းနဲ႔ စစ္ဆင္ေတာ့ ေကအဲန္ယူ အေျခခံေဒသက ျပည္သူေတြဟာ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ကို ကမၻာပ်က္သလို ထြက္ေျပးလာၾကတယ္။ ကေလးသူငယ္ေတြ၊ သားသည္မိခင္ေတြ၊ မသန္မစြမ္းတဲ့သူေတြ၊ သက္ႀကီး႐ြယ္အိုေတြဟာ ဘယ္သူ႔ဘယ္သူမွ မကူႏိုင္မကယ္ႏိုင္ပဲ ေျပးလႊားေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပလိုင္းရွည္ႀကီးတလံုးကို ေက်ာမွာပိုး၊ ႏို႔စို႔ကေလးတဦးကို ရင္ဘတ္မွာ လြယ္ၿပီး က်န္ကေလးငယ္ (၂)ေယာက္ကို ဘယ္ညာဆြဲကာ လူတန္းႀကီးေနာက္ အမီလိုက္ေနတဲ့ သားသည္မိခင္တဦး အနားကို အတီး အေျပးေရာက္သြားခဲ့တယ္။ အတီးက အဲဒီအမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ပုလိုင္းရွည္ႀကီးကို ယူၿပီး ေက်ာမွာပိုး၊ ကေလးတေယာက္ကို ေပြ႕ခ်ီၿပီးေတာ့ ဒုကၡသည္ေတြ စုေ၀းရာ သက္ကယ္ေတာအထိ အေရာက္ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ ပုလိုင္းရွည္ႀကီးကို လြယ္ပိုးၿပီး ဖုန္ထူထူၾကားမွာ ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔အတူ လိုက္ပါသြားတဲ့ အတီးရဲ႕ပံုရိပ္ကို က်မရဲ႕ အျမင္အာ႐ံုထဲမွာ ဒီေန႔အထိ ျမင္ေယာင္ေနဆဲပါ အတီးရယ္။<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfTN_6bVCnfPUmePUeUk3qdBBkglikqpmbHFJKcfCOoQciS1xy6Cp3w64e-xPMggKN3DAuY0kbr4GCWfi70wSicHBVfJN97l7SMaHwXVhfiIQsDTf8t5RTnEJy9ehz8iCQXNnyTLTAU4U/s1600-h/DSCF5332.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5175640597414368178" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfTN_6bVCnfPUmePUeUk3qdBBkglikqpmbHFJKcfCOoQciS1xy6Cp3w64e-xPMggKN3DAuY0kbr4GCWfi70wSicHBVfJN97l7SMaHwXVhfiIQsDTf8t5RTnEJy9ehz8iCQXNnyTLTAU4U/s400/DSCF5332.JPG" border="0" /></a>အတီးနဲ႔ သိကြၽမ္းရင္းႏွီးခဲ့ၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အတီးအေၾကာင္းကို ပိုၿပီးေတာ့ သိလာခဲ့ရသလို ပိုၿပီးေတာ့လည္း ေလးစားလာခဲ့ရပါတယ္။ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး ေနရာေဒသေတြ ဘယ္လိုပဲ ေျပာင္းေျပာင္း၊ ရာထူးတာ၀န္ေတြ ဘယ္လိုပဲ ေျပာင္းေျပာင္း အတီးရဲ႕ ႐ိုးသားမႈ၊ ႏွိမ့္ခ်မႈ၊ မာန္မာနကင္းမႈ၊ အေနအထိုင္၊ အစားအေသာက္၊ အသံုးအေဆာင္၊ အ၀တ္အထည္အေပၚမွာ ၿခိဳးျခံံေခြၽတာမႈကေတာ့ မေျပာင္းမလဲဘဲ ရွိေနခဲ့တယ္။<br /><br />ေကအဲန္ယူ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး၊ ပဒိုမန္းရွာလားဖန္းဆိုတဲ့ အတီးမွာရွိတဲ့ အ၀တ္အစားေတြကို ေရတြက္ၾကည့္ရင္ လက္ (၁၀)ေခ်ာင္းေတာင္ မျပည့္ပါဘူး။ ေခါက္ဆြဲကို သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ အတီးဟာ ေစ်းခ်ဳိတဲ့ (၃) ဘတ္တန္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထုတ္ကိုေတာင္မွ တရက္ျခား၊ ႏွစ္ရက္ျခားေလာက္မွ တခါစားခဲ့တယ္။ တကယ္ဆို ဒီထက္မက ေစ်းႀကီးတဲ့ ေခါက္ဆြဲထုတ္ကို ေန႔တိုင္းလိုလို အတီးစားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတီးက မစားခဲ့ဘူး။ အတီးရင္ထဲမွာ ထမင္းငတ္ေန၊ ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ေနရတဲ့ ျပည္သူလူထုေတြ၊ ၀ဥ၊ ေႂကြးဥနဲ႔ မွ်စ္ေတြကိုသာ စားေနရတဲ့ ကရင္ျပည္တြင္းဒုကၡသည္ေတြ ရွိေနခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။<br /><br />အေျခအေနအရ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွာ တိုက္နဲ႔ကားနဲ႔ ေနရေပမယ့္ အတီးတေန႔မွ မေပ်ာ္ဘူးဆိုတာ က်မသိတယ္။ “က်ေနာ္ ဒီတိုက္အိမ္ႀကီးေပၚမွာ မေနခ်င္ဘူး။ ကားေတြလည္း က်ေနာ္မစီးခ်င္ဘူး။ ဇိမ္ခံရတဲ့ ပစၥည္းေတြကို လည္း က်ေနာ္မလုိခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္က တုိက္ႀကီးေပၚမွာ ေနရေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ လူမ်ဳိးေတြ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေနတာ အမ်ားႀကီးပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလိုေနရတာကို က်ေနာ္မေနခ်င္ဘူး”လို႔ အတီး မၾကာခဏ ေျပာေလ့ရွိ တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးသမားဘ၀ ျဖစ္ရတာကို ဂုဏ္ယူေက်နပ္တဲ့ အတီးဟာ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမမွာပဲ လႈပ္ရွားသြား လာခ်င္သူပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ(၇)နယ္ေျမထဲက အတီးရဲ႕ စခန္းေလးကို အျမဲလိုလို သြားတယ္။ အတီးကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ၿပီးေတာ့ တဲေတြေဆာက္၊ သင္တန္းခန္းမေတြ ေဆာက္ခဲ့တယ္။ သီးပင္စားပင္ေတြ၊ သစ္ပင္ပန္းမာန္ေတြ စိုက္ပ်ဳိးၿပီး ကိုယ္တိုင္လည္း ေရေလာင္းေပါင္းသင္ လုပ္ခဲ့တယ္။<br /><br />ဒုကၡသည္ စခန္းေတြကိုလည္း အတီးေရာက္တာပါပဲ။ အတီးနဲ႔အတူ ဒုကၡသည္စခန္းတခုကို သြားခဲ့တုန္းက ဖိနပ္မပါ ေျခဗလာနဲ႔ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနတဲ့ ကေလးေတြကို ျမင္ေတာ့ အတီးက အတီးရဲ႕ငယ္ဘ၀ကို သတိတရနဲ႔ ျပန္ေျပာျပတယ္။ “က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္က မိဘေတြက အရမ္းခ်ဳိ႕တဲ့တာ။ က်ေနာ္ ငယ္ငယ္ေလးထဲကေန အသက္ ၁၂ႏွစ္အထိ အေမက က်ေနာ့္ကို ဖိနပ္တခါ မ၀ယ္ေပးဖူးဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔႐ြာက ကေလးေတြမွာလည္း ဖိနပ္မရွိၾကဘူး။ က်ေနာ္ဆို အသက္ ၁၂ ႏွစ္အ႐ြယ္အထိ ေျခဗလာနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတာ”။ ဒါေၾကာင့္လည္း အတီးဟာ ဖိနပ္ေဟာင္းေတြဆို မပစ္ရက္ဘူး။ ေဟာင္းလို႔ ပစ္ထားခဲ့တဲ့ သားသမီးေတြရဲ႕ ဖိနပ္ေတြကို အတီးကိုယ္တိုင္ ျပဳျပင္ခ်ဳပ္လုပ္ၿပီးေတာ့ ျပန္စီးခဲ့တယ္။ ဒီလို ၿခိဳးျခံေခြၽတာေပမယ့္ ေရွ႕တန္းက ရဲေဘာ္ေတြ၊ ေျခ၊ လက္၊ မ်က္စိ စြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ၊ က်န္းမာေရးခ်ဳိ႕တဲ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ အတြက္ေတာ့ အတီးဘယ္ေတာ့မွ လက္မေႏွးခဲ့ဘူး။<br /><br />အတီးက အမ်ဳိးသားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္၀င္စားတဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးေတြအေပၚ မွာလည္း အားေပးခဲ့၊ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့၊ ယံုၾကည္အားထားခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးပါ။ မိခင္အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြ၊ တပ္ေပါင္းစု တာ၀န္ေတြကို အခ်ိန္ျပည့္နီးပါး ထမ္းေဆာင္ေနရေပမယ့္ လူငယ္ေတြ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြ ဖိတ္ၾကားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ စကား၀ိုင္းေတြကိုလည္း မပ်က္မကြက္ တက္ေရာက္ၿပီးေတာ့ အားေပးစကားေတြ ေျပာခဲ့၊ ႏိုင္ငံေရးတရားေတြ ေဟာခဲ့သူပါ။ လူႀကီးလူငယ္မခြဲ၊ လူမ်ဳိးဘာသာမခြဲ၊ ရာထူး အဆင့္အတန္း မခြဲ၊ အေတြးအေခၚ အယူအဆမခြဲဘဲ လူတိုင္းကို တန္းတူရည္တူ တန္ဖိုးထားၿပီး တေလးတစားရွိတဲ့ အတီးကို က်မတို႔ ဘယ္လိုေမ့ေပ်ာက္လို႔ ရႏိုင္မွာလဲ။<br /><br />က်မအတြက္ကေတာ့ အတီးရဲ႕ စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြအေပၚ ခ်စ္တဲ့စိတ္၊ သစ္ပင္ပန္းမာန္ေတြအေပၚမွာ ျမတ္ႏိုးတြယ္တာစိတ္က အမ်ားနဲ႔ မတူတဲ့ ထူးထူးျခားျခား အမွတ္ရစရာေတြပါ။ က်မေရးတဲ့ စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြကို ဘယ္သူမွ သတိမထားမိေသးတဲ့ အခ်ိန္ကတည္းက အတီးက က်မကို အားေပးခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း စာေတြ အေရးစိပ္လာတဲ့အခါမွာလည္း က်မရဲ႕ စာေတြ၊ က်မရဲ႕ ကဗ်ာေတြကိုဖတ္ၿပီး တေလးတစားနဲ႔ ခ်ီးက်ဴးခဲ့တယ္။ “ခိုင္မာေရ ခင္ဗ်ားေရးတဲ့ စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ ကရင္ထဲမွာ ဒီလို စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ေရးတဲ့လူက သိပ္ရွားတယ္။ တကယ္ဆို က်ေနာ္တုိ႔ လူမ်ဳိးေတြရဲ႕ အေၾကာင္းအရာ၊ အျဖစ္အပ်က္၊ အေျခအေနေတြကို ေရးမယ္ဆို ေရးစရာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ ေရးပါဗ်ာ၊ က်ေနာ္ေတာ့ အားေပးတယ္”။ က်မကို ဒီလိုအားေပးခဲ့သလို တရင္းတႏွီးနဲ႔လည္း ေနာက္ေျပာင္ခဲ့ဘူးတယ္။ “က်ေနာ္က စာေရးဆရာမ၊ ကဗ်ာဆရာမကို ေခြၽးမ သိပ္ေတာ္ခ်င္တာ။ က်ေနာ္ ေတာ္ခ်င္တဲ့ ေခြၽးမကလည္း က်ေနာ့္ သားကို မႀကိဳက္၊ က်ေနာ့္ သားကလည္း က်ေနာ္ေတာ္ခ်င္တဲ့ ေခြၽးမကို မႀကိဳက္”လို႔ ေျပာၿပီး ရယ္ေမာေနတဲ့ အတီးမ်က္ႏွာကို က်မ ျမင္ ေယာင္ေနေသးတယ္။<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizCCL07yniQmj3ssHwQxcreAUN7kYroOXj3Vtcz3XtdTGaL2XP1AlkauuqN2apwcn9V9c2OLMsm0RabmRoocG7shkTDBsYLcUEaq35LMU4Wbt0R_7PaT8CcL6p5KXYNNkQN-SrTMaDfiQ/s1600-h/DSCF5325.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5175641705515930578" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizCCL07yniQmj3ssHwQxcreAUN7kYroOXj3Vtcz3XtdTGaL2XP1AlkauuqN2apwcn9V9c2OLMsm0RabmRoocG7shkTDBsYLcUEaq35LMU4Wbt0R_7PaT8CcL6p5KXYNNkQN-SrTMaDfiQ/s400/DSCF5325.JPG" border="0" /></a>တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ထဲက စာေပေတြကို ေလ့လာလုိက္စားၿပီး ကေလာင္စေသြးခဲ့တဲ့ အတီးဟာ ေရဆန္၊ မန္းရွာ၊ မန္းရွာလားဖန္း၊ နန္႔ဇိုယာဖန္း၊ ေလ့လာသူတဦး၊ တိုက္ပြဲ၀င္ရဲေဘာ္တဦးဆိုတဲ့ ကေလာင္အမည္ေတြနဲ႔ ကဗ်ာေတြ၊ အေတြးအေခၚနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး ေဆာင္းပါးေတြကို ေကအဲန္ယူကထုတ္တဲ့ သႏူးထူးဂ်ာနယ္၊ ေထာမဲပါဂ်ာနယ္၊ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမထုတ္ မဒတ ဂ်ာနယ္နဲ႔ အျခားသတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ အျမဲလိုလို စာေတြေရးခဲ့တယ္။ စာေတြ ကဗ်ာေတြကိုခ်စ္၊ စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြကို ကိုယ္တိုင္လည္း သီကံုးေရးဖြဲ႕တဲ့ အတီး ဟာ ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာ၊ ပန္းခ်ီ၊ ကာတြန္းစတဲ့ စာေပေရးရာ ပုဂိၢဳလ္ႀကီးငယ္ အားလံုးကိုလည္း တန္ဖိုးထား ေလးစားသူပါ။<br /><br />မာနယ္ပေလာက်ၿပီးေနာက္ သႏူးထူးဂ်ာနယ္ ထုတ္ေ၀ေရးကိစၥကို အတီးကိုယ္တိုင္ တာ၀န္ယူေဆာင္႐ြက္ ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဂ်ာနယ္ထုတ္ေ၀ေရးအတြက္ က်မကို အျမဲလိုလို တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးခ့ဲ၊ အတီးကိုယ္တိုင္လည္း ေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမေရာက္ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာေတြဆီမွာ တေလးတစားနဲ႔ စာမူေတြေတာင္းခဲ့၊ က်မကိုလည္း ကဗ်ာေတြ စာေတြေရးဖို႔ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ခဲ့။ ကိုယ္တိုင္လည္း ကေလာင္အမည္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ တကုန္းကုန္းနဲ႔ ေရးခဲ့တာေတြဟာ က်မ မ်က္၀န္းထဲမွာ တရစ္၀ဲ၀ဲပါ။ က်မ ဘယ္လိုမွ ေမ့လို႔မရႏိုင္တာက ဂ်ာနယ္အတြက္ ကြန္ျပဴတာေရွ႕မွာ က်မတို႔စာစီ၊ စာ႐ိုက္၊ ဒီဇိုင္းေတြ ျပင္ဆင္ခ်ိန္မွာ အတီးက ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ င႐ုပ္သီးစိမ္းေတြ ေထာင္း၊ ဟင္း႐ြက္စံု တာလေပါ့ဟင္းကို က်က်နန ခ်က္ၿပီး က်မတို႔ကို ေကြၽးခဲ့။ က်မတို႔ စားခဲ့တဲ့ ပန္းကန္ေတြကိုလည္း အားလံုးသိမ္းက်ဳံးၿပီး ေဆးေၾကာေပးခဲ့ တာေတြပါ။<br /><br />အတီးက တပည့္၊ ရဲေဘာ္ေတြအေပၚမွာ နားလည္မႈ၊ ၾကင္နာမႈရွိ႐ံုမက သားသမီးနဲ႔ ဇနီးသည္အေပၚမွာလည္း ၾကင္နာမႈအျပည့္ ရွိသူပါ။ မူးဂါးနမ့္က်င္ေ႐ႊ အိပ္ရာထဲ ဘုန္းဘုန္းလဲေတာ့ အလုပ္တာ၀န္ေတြၾကားက ေန႔မအိပ္ ညမအိပ္ ျပဳစုခဲ့တာေတြ။ မူးဂါးရဲ႕ အက်ီၤေတြ၊ ထမီေတြကို ကိုယ္တိုင္ေလွ်ာ္ဖြတ္ ေပးခဲ့တာေတြ။ အ႐ိုးစုလိုျဖစ္ေနတဲ့ မူးဂါးခႏၶာကိုယ္ေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာ ထူမတ္ၿပီး ဆန္ျပဳတ္ပူပူေလးကို တယုတယနဲ႔ တိုက္ေကြၽးခဲ့တာေတြကို က်မ ဘယ္လိုေမ့လို႔ရမွာလဲ။<br /><br />အတီးရဲ႕ ငယ္ေပါင္းႀကီးဖက္လည္း ျဖစ္၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္လည္း ျဖစ္၊ တိုက္ေဖာ္တုိက္ဖက္လည္း ျဖစ္၊ အတီးရဲ႕ စတုတၳသူရဲေကာင္းလည္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ မူးဂါးနမ့္က်င္ေ႐ႊ ဆံုးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အတီးဟာ ပန္းပင္ေတြအေပၚမွာ ပိုၿပီး သံေယာဇဥ္ႀကီးတာလာကိုလည္း က်မသတိထားမိတယ္။ တနယ္ထဲသား၊ ေတာသူေတာင္သား သားသမီးေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ အတီးနဲ႔ မူဂါးဟာ၊ ဘ၀တူ၊ ၀ါသနာတူ၊ စိတ္တူသေဘာတူ ရွိခဲ့တယ္။ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ခရီးၾကမ္းထဲမွာ အတူျဖတ္သန္းခဲ့ၾကၿပီး တဦးနဲ႔တဦး နားလည္မႈ၊ ယံုၾကည္မႈ၊ ေလးစားမႈေတြ ပိုမိုခိုင္မာလာတဲ့အခ်ိန္မွာ မူးဂါးနမ့္က်င္ေ႐ႊ အတီးနားက ထြက္ခြာသြားေတာ့ အတီး အေတာ္ေၾကကြဲ ခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား။ အတီးက မူဂါးကို သားသမီးေတြ အေတာင္အလက္ စံုတဲ့အထိ၊ ကရင္ေတာ္လွန္ေရး ခရီးဆံုးအထိ ေအးအတူပူအမွ် အတူရွိေနေစခ်င္ေသးတယ္ မဟုတ္လား။ မူးဂါး ဆံုးပါးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အတီးရဲ႕အေဖာ္ဟာ မူဂါးနမ့္က်င္ေ႐ႊ ႏွစ္သက္တဲ့ ယုဇနပန္းေတြ ျဖစ္လာတယ္။ မူဂါးအတြက္ရ ည္စူးၿပီး စိုက္ပ်ဳိးထားတဲ့ ယုဇနပန္းပင္ေလးကို ညေနတိုင္း ေရေလာင္းေပးရင္းနဲ႔ မူဂါးကို လြမ္းတဲ့စိတ္ေတြကို အတီးေျဖသိပ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ အတီးရဲ႕ စာအုပ္စဥ္ ယိုင္နဲ႔နဲ႔ေလး ေပၚမွာက မူးဂါးနမ့္က်င္ေ႐ႊရဲ႕ဓာတ္ပံုေရွ႕မွာ ယုဇနပန္းေတြကို အတီး အျမဲစိုက္ထိုး ေပးခဲ့တယ္ေနာ္။<br /><br />အတီးဟာ သားသမီးနဲ႔ ဇနီးသည္ကို ၾကင္နာခဲ့၊ စာေပေတြကို ျမတ္ႏိုးခဲ့၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြကို တန္ဖိုးထား ေလးစားခဲ့သလို ကရင္အမ်ဳိးသားထု တရပ္လံုးကိုလည္း လြတ္လပ္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈနဲ႔ စည္းလံုးခ်စ္ၾကည္မႈေတြကို အျပည့္အ၀ ရရွိခံစားေစခ်င္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦးပါ။ န၀တက ေကအဲန္ယူကို ဘာသာေရးအရ သပ္လွ်ဳိေသြးခြဲခဲ့လို႔ သူးမြဲထာေဒသ ျမစ္ဆံုအေရးအခင္းျဖစ္ေတာ့ အတီးနဲ႔ ေကအဲန္ယူ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ စိုးရိမ္ေသာက ျဖစ္ခဲ့ၾက၊ ေစ့စပ္ညိႇႏႈိင္းေရးေတြ လုပ္ခဲ့ၾက။ အတီးအပါအ၀င္ မဟာမိတ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ေကအဲန္ယူထဲက ကရင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္တခ်ဳိ႕ ခြဲထြက္မသြားေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းႀကိဳးပမ္းခဲ့ေပမယ့္လို႔ န၀တရဲ႕ ေထာင္ေျခာက္ထဲကို ေရာက္ရွိတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ကရင္တခ်ဳိ႕ကို ဘယ္လိုမွ ေဆြးေႏြးလို႔ မရေတာ့တဲ့အျပင္ အတီးတို႔ကိုေတာင္ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ဖို႔အထိ လုပ္ခဲ့တာေတြ၊ အတီးတို႔ အသက္ေဘးက လြတ္ေအာင္ ႐ုန္းထြက္ခဲ့ရတာေတြကိုသိရေတာ့ က်မတို႔ အေတာ့္ကို ထိခိုက္နာက်င္ခဲ့ရပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္ပါ၀င္ခဲ့ရတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတဦးျဖစ္တဲ့ အတီးရဲ႕ခံစားရတာကေတာ့ က်မတို႔ထက္ အမ်ားႀကီးပိုမွာပါ။ ကရင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္တခ်ဳိ႕ ေကအဲန္ယူထဲက ခြဲထြက္ၿပီး န၀တ လက္ေအာက္ ေရာက္ရွိသြားေတာ့ အတီး ယူက်ဳံးမရျဖစ္ၿပီး မ်က္ရည္က်တယ္လို႔ မူးဂါးနမ့္က်င္ေ႐ႊ ျပန္ေျပာျပလို႔ က်မတို႔ သိခဲ့ရပါတယ္။<br /><br />ဒီေကဘီေအ ခြဲထြက္သြားတဲ့ ကိစၥမွာ “က်ေနာ္တို႔ ကရင္ေတြ ႏိုင္ငံေရး အေတာ္အားနည္းေနေသးတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအားနည္းေတာ့ ရန္သူဟာ က်ေနာ္တို႔အေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္အထိ ေကာက္က်စ္တယ္။ ယုတ္မာရက္စက္တယ္ ဆိုတာကို မသိၾကဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ကြဲျပားျခားနားခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ေတြကို အသံုးခ်ၿပီး က်ေနာ္တို႔ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ေကအဲန္ယူကို အျပဳတ္တိုက္ဖို႔ ၾကံစည္လုပ္ေဆာင္ေနတယ္ ဆိုတာကို နားမလည္ၾကဘူး။ ေတာ္လွန္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးမွာ အေတြးအေခၚအရ ကြဲလြဲမႈေတြ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ကရင္ေတာ္လွန္ေရး တေလွ်ာက္လံုးမွာလည္း ရွိခဲ့တာပါပဲ၊ ဒီတခါ ကြဲတာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ႀကီးမားတဲ့ ဆံုး႐ႈံးမႈႀကီးပဲ”လို႔ အတီး မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တာကို က်မ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိေနပါတယ္။<br /><br />ဒီေကဘီေအဆိုၿပီး ခြဲထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကရင္အမ်ဳိးသားအခ်င္းခ်င္း ျပန္လည္ေပါင္းစည္းဖို႔အတြက္ အတီးအပါအ၀င္ ေကအဲန္ယူေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ နအဖရဲ႕ ၫြန္ၾကားခ်က္အတိုင္း ေကအဲန္ယူစခန္းေတြကို ဒီေကဘီေအ ဘက္ကေန အႀကိမ္ႀကိမ္ တိုက္ခုိက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ သတင္းမီဒီယာေတြကေန ရန္၊ ငါ စည္းျခား ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာခဲ့သူဟာ အတီးပါ။ ဒါေပမယ့္ ကရင္ေတြ အကြဲကြဲအျပားျပားျဖစ္ေန၊ ကရင္အခ်င္းခ်င္း ျပန္တိုက္ေနရတာကိုေတာ့ အတီး ႏွလံုးေၾကကြဲမတတ္ ခံစားခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား။ ဒီေကဘီေအကိစၥ ေဆြးေႏြးလိုက္တိုင္း ၾကည္လင္ေနတဲ့ အတီးမ်က္ႏွာဟာ ႐ြာေတာ့မယ့္မိုးလို မႈန္မိႈင္းသြားၿပီး “က်ေနာ္တို႔ ကရင္ေတြ စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ျဖစ္ၾကရင္ သိပ္ေကာင္းမယ္ဗ်ာ”လို႔ ေျပာၿပီး သက္ျပင္းရွည္ႀကီးကို အတီးခ်တတ္တယ္။<br /><br />ျမစ္၀ကြၽန္းေပၚ ဧရာ၀တီျမစ္၀ွမ္းလြင္ျပင္ ဇာတိ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အေနာက္ပိုးကရင္တဦးျဖစ္တဲ့ အတီးဟာ ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔မခြဲဘဲ၊ စေကာကရင္၊ ပိုးကရင္ မခြဲ၊ အေရွ႕ပိုး၊ အေနာက္ပိုး မခြဲဘဲ၊ ကရင္တမ်ဳိးသားလံုးကို တန္းတူရည္တူ ခ်စ္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ အတီးခ်စ္တဲ့ ကရင္ေတြက “မဂၤလာညေနခင္းပါ အတီး”လို႔ ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ အတီးရင္၀ တည့္တည့္ကို က်ည္ဆံေတြ ပစ္သြင္းသြားခဲ့တယ္။ အတီး အံ့အားသင့္ေနခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။ အတီး တခ်က္ကေလးမွ မညည္းညဴခဲ့သလို အဲဒီကရင္ေတြကိုလည္း အတီး အျပစ္မယူခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။ ဒီအေၾကာင္းကို အတီးကိုယ္တိုင္ သတင္းသမားေတြကို ေျပာခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ “ဒါဟာ အိမ္ၾကက္အခ်င္းခ်င္း အိုးမဲသုတ္တဲ့ နအဖရဲ႕ ရက္စက္ ယုတ္မာမႈ၊ နအဖစစ္အစိုးရရဲ႕ အၾကမ္းဖက္မႈ”လို႔ အတီးေျပာမွာ ေသခ်ာပါတယ္။<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWvnu4J07wMltU9I-jky5akBkbEsi_Xw-exDidU8M_dosX1w5EYhNuoMVAO7-gIO7yG-prp_hjVxG8FmxyopYw7KsEPqlUbPbe1Jv3XAJTtePusCbZGgqHEb0EBWbI7YPiWXs8DZFddlA/s1600-h/pado_mahnshar_funeral.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5175641078450705346" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWvnu4J07wMltU9I-jky5akBkbEsi_Xw-exDidU8M_dosX1w5EYhNuoMVAO7-gIO7yG-prp_hjVxG8FmxyopYw7KsEPqlUbPbe1Jv3XAJTtePusCbZGgqHEb0EBWbI7YPiWXs8DZFddlA/s400/pado_mahnshar_funeral.jpg" border="0" /></a>အတီးက်ဆံုးသြားခဲ့တဲ့ ညေနခင္းဟာ ခ်စ္သူမ်ားရဲ႕ ညေနခင္းပါ။ က်မတို႔ အားလံုးအတြက္ေတာ့ အတီးကို မွတ္မွတ္ရရ အျမဲရွိေနမယ့္ ညေနခင္းပါပဲ အတီးရယ္။ အတီးေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ လမ္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္ လြမ္းစရာေတြ အတိနဲ႔ပါ။ အခုေတာ့ ေရဆန္ဆိုတဲ့ မန္းရွာလားဖန္းရဲ႕ အ႐ိုးျပာကို သူ႔ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြက ေသာင္ရင္းျမစ္ေရလ်ဥ္ထဲမွာ ေမ်ာခ်ေနၾကၿပီ အတီးေရ။ အတီးရဲ႕ အ႐ိုးျပာထဲမွာ ကရင္ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေပါင္းစံုကိုခ်စ္တဲ့ အတီးရဲ႕ အခ်စ္ေတြပါတယ္။ ျမန္မာျပည္သူလူထုတရပ္လံုး နအဖ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ရမယ္ဆိုတဲ့ အတီးရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ မုခ်က်ဆံုးရမယ္ဆိုတဲ့ အတီးရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြပါတယ္။<br /><br />ေသာင္းရင္းျမစ္ ေရလ်ဥ္ေၾကာမွာ မန္းရွာလားဖန္းရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ စီးေမ်ာေနၿပီ အတီးေရ။ အတီးရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ ေသာင္းရင္းျမစ္ထဲကေန သံလြင္ျမစ္မႀကီးထဲကို စီးေမ်ာသြားလိမ့္မယ္။ သံလြင့္ျမစ္မႀကီးရဲ႕ ျမစ္လက္တက္၊ ျမစ္ခြဲေတြဆီကတဆင့္ အတီးရဲ႕ ဇာတိခ်က္ေႂကြ ေမြးရပ္ေျမက ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးထဲကို စီး၀င္ေရာက္ရွိသြားလိမ့္မယ္။ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီးထဲ ေရာက္ရွိသြားတဲ့ အတီးရဲ႕ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ ရပ္တန္႔မေနဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀န္းဆီကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ေရာက္ရွိသြား မယ္ဆိုတာ က်မ အခိုင္အမာ ယံုၾကည္ေနပါတယ္။</span></div></div><br /></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-91313684396882501952008-03-04T04:40:00.000-08:002008-03-04T04:57:42.920-08:00win tint htun message<span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">shweaoutal.blogspot.com မွာ Thursday, 21 February 2008 ေ</span><span style="font-family:Zawgyi-One;">န႔က တင္ထားတ့ဲေဆာင္းပါး</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"><br /><strong><span style="color:#660000;">ဖဒို မန္းရွာ ( သို ့မဟုတ္ ) ဧရာ၀တီမွ ေဒါန ေရဆန္ </span></strong><br /><strong><span style="color:#000099;">၀င္းတင့္ထြန္း</span></strong><br /><br />(၁)<br />ဒီ ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာက တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အမွတ္ရစရာေတြကလဲ မ်ားျပားလွပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔သန္ေကာင္စာရင္းတခုတည္း အတူေနျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိုႏိုင္၀င္း (ႏိုင္၀င္းေဆြ) ဆုံးခဲ့တာလဲ ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာ ျဖစ္ခဲ့သလို၊ဆရာျမသန္းတင့္ နဲ႔ကိုသိန္းတင္ (စာေရးဆရာတင္သိန္းေမာင္ေခၚ ပထ၀ီေမာင္တင္) ဆုံးခဲ့ တာလဲ ေဖေဖၚ၀ါရီထဲမွာပါပဲ။ ဦးျမသန္းတင့္နဲ႔ ကိုသိန္းတင္ဆိုရင္ - တရက္တည္း တေန႔တည္းေတာင္အတူတူ သၿဂႋဳလ္ခဲ့ရေလသတဲ့။ ဦးျမသန္းတင့္က ေဆး႐ံုႀကီး မွာ ဆုံးခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ကိုသိန္းတင္က အင္းစိန္ေထာင္မွာ ေထာင္ခ်ခံေနရရင္း ဆုံးခဲ့ရတာျဖစ္ေပမဲ့၊ သၿဂႋဳလ္ခဲ့ရတဲ့ေန႔ရက္ကေတာ့ တရက္တည္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီ တုန္းက အေမလူထုေဒၚအမာကေတာင္ ‘ႏွေမ်ာတသ ယူက်ဳံးမရနဲ႔ လြမ္းေလာက္တဲ့ေရးေဖၚေတြ’ လို႔ေခါင္းစည္းတပ္ၿပီး အမွတ္တရေရးခဲ့ဖူးပါ တယ္။ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လဲ ‘ခ်စ္စြာေသာ ကိုသိန္းတင္’ လို႔ေခါင္းစည္းတပ္ၿပီး ပထမဆုံး ‘ေခတ္ၿပိဳင္’ ကေန ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ - ‘သံတိုင္ၾကား ေႂကြသြားရတဲ့ ၾကယ္ စင္ေတြ’ ဆိုၿပီး ႐ုပ္ပုံလႊာေပါင္းခ်ဳပ္အျဖစ္ (၂၀၀၁) ခုႏွစ္ထဲမွာ ထုတ္ေ၀တဲ့အခါ ‘ခ်စ္စြာေသာ ကိုသိန္းတင္’ လဲ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - က်ေနာ္အင္မတန္ ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့ ဦးေလးဦးခင္ေမာင္ျမင့္ (ျပည္သူ႔တိုးတက္ေရးပါတီ ဥကၠ႒ႀကီး ဦးခင္ေမာင္ျမင့္) ေထာင္ထဲမွာပဲ သူရဲေကာင္းပီသစြာ က်ဆုံးကြယ္လြန္ခဲ့ရတာ ဟာလဲ အခုလို ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာပဲ မဟုတ္လား။<br /><br />ဒီႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလဆန္းကတည္းကပဲ အေမရိကန္မွာေနတဲ့ မိတ္ေဆြတေယာက္က ဦးျမသန္းတင့္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကဗ်ာ ေဆာင္းပါး ႐ုပ္ပုံလႊာ တခုခု ေရးထားတာမ်ားမရွိဘူးလား၊ ရွိရင္ေပးစမ္းပါလို႔ က်ေနာ့္ဆီ လွမ္းစာေရးခဲ့ပါေသးတယ္။ ဦးျမသန္းတင့္ဆိုတာ ဘယ္လိုစာေရးဆရာႀကီးလဲဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မ်ား မ်ား သိၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ေထာင္လဲ က်ဖူး၊ ကၽြန္းလဲ အပို႔ခံရဖူး႐ံုမက ေျမေပၚႏိုင္ငံေရးပါတီ လႈပ္ရွားမႈေတြမွာ ျပည္သူ႔တိုးတက္ေရးပါတီရဲ႕ဗဟိုေကာ္ မီတီ၀င္အျဖစ္လဲ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ဖူးသူ မဟုတ္လား။ ေထာင္ကို ဘ၀တကၠသိုလ္လို႔ မၾကာခဏေရးခဲ့ၿပီး၊ ကၽြန္းကအျပန္မွာေတာ့ ကၽြန္းကို ေနာက္ခံကားအျဖစ္ထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕နာမည္ႀကီး ၀တၳဳႀကီး ‘ဓါးေတာင္’ ကိုေရးျခယ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။<br /><br />ၿပီးခဲ့တဲ့ပတ္ထဲကပဲ အေမရိကန္မွာပဲေနေနတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕မိတ္ေဆြႀကီးကိုစိုးခ်ိန္ကလဲ က်ေနာ့္ဆီဖုန္းဆက္ၿပီး ကိုႏိုင္၀င္း ( ႏိုင္၀င္းေဆြ) ရဲ႕ဇာတိရပ္ရြာ ေနာက္ခံနဲ႔မိဘေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြအေၾကာင္း မွတ္မွတ္ရရေမးလာျပန္ပါတယ္။ ဂ်ပန္က အာဟာရစာေစာင္ကလုပ္မယ့္ ဆရာျမသန္းတင့္ - ႏိုင္၀င္းေဆြ အမွတ္တရနဲ႔စာေစာင္အထိမ္းအမွတ္အတြက္ သိလိုရာရာေလးေတြ အခ်က္အလက္ေလးေတြကို စုေဆာင္းေပးဖို႔တဆင့္ ေမးျမန္း ၾကည့္တာပါ-တဲ့။ က်ေနာ့္မွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ အမွတ္ရစရာေတြခ်ည္း အဆက္မျပတ္ျဖစ္ေနခဲ့ရပါတယ္။<br /><br />အဲဒီလို ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္အမွတ္ရစရာေတြကို တသီတတန္းႀကီးသတိရေနမိဆဲမွာပဲ၊ ေဟာ - - ဖဒိုမန္းရွာတေယာက္ က်ဆုံး ကြယ္လြန္သြားရျပန္ၿပီ - တဲ့ ။တေန႔ကပဲ က်ေနာ့္ဇနီးသည္က ပန္းသီး အခြံႏႊာဖို႔အ႐ုိး၀ါ၀ါနဲ႔ဓါးေလးကို ထုတ္ယူလာေတာ့ ‘ဒါ - ဖထီးဖဒို မန္းရွာေပးခဲ့တဲ့ ဓါးေလးကြ - ’ လို႔ေျပာမိ ေသးတယ္။ အခုေတာ့ ဖဒိုမန္းရွာတေယာက္လဲ ဆုံးပါးရျပန္ၿပီ။<br /><br />ဥေရာပမွာေတာ့ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၄) ရက္ေန႔ဟာ ‘ခ်စ္သူမ်ားေန႔’ ေပါ့။ ခ်စ္သူေတြက ခ်စ္သူေတြ ကိုခ်စ္စရာ ႏွင္းဆီပန္း လွလွေလးေတြေပးၾက၊ ေမတၱာရဲ႕အမွတ္အသားေတြကို ေမႊးျမတဲ့ႏွင္းဆီပန္းဖူး ပန္းငုံေလးေတြနဲ႔ ဆြတ္ဆြတ္ပ်ံ႕ပ်ံ႕ပို႔သ ေဖၚျပေနႀကတဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ ျပည္တြင္းစစ္မီး အရွိန္တၿငီးၿငီး ေတာက္ေလာင္ေနရဆဲ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံလို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးငတ္ ဒီမိုကေရစီငတ္ အမ်ဳိးသားေသြးစည္းညီၫြတ္မႈငတ္ ႏိုင္ငံ ေတြအဖို႔မွာေတာ့၊ မုန္းသူေတြက မုန္းသူေတြကို က်ည္ဆံေတြ သတ္ျဖတ္မႈေတြ လုပ္ၾကံမႈေတြနဲ႔ပဲ ယုတ္ယုတ္မာမာ ပက္ပက္စက္စက္ ေပးေ၀ေဖၚျပ ေနႀကပါေရာ့ ကလား။ ဖဒိုမန္းရွာလို ပုဂၢိဳလ္တေယာက္ ေသြးေျမက်ခဲ့ရတာ ေၾကကြဲစရာပါပဲ။<br /><br /><br />( ၂ )<br />အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ၀နယ္ကေန မာနယ္ပေလာဆီ ကိုႏိုင္၀င္း (ႏိုင္၀င္းေဆြ) ကို တာ၀န္ယူေခၚေဆာင္သြားခဲ့သူဟာ ဖဒိုမန္းရွာပါ။ ျပည္တြင္း မွာ ကိုႏိုင္၀င္းေနာက္ဆုံး ထုတ္ေ၀သြားခဲ့တဲ့ လုံးခ်င္း၀တၳဳရွည္စာအုပ္ႀကီးဟာ ‘ေရဆန္လမ္း’ ပါ။ ဒီေရဆန္လမ္း၀တၳဳႀကီးကို ကိုႏိုင္၀င္းဟာ က်ေနာ္နဲ႔အတူေနေန တဲ့ကာလ၊ အင္းစိန္ေဖါ့ကန္က တဲစုတ္သာသာ အိမ္အိုေလးထဲမွာပဲ တကုပ္ကုပ္အထပ္ထပ္ေရးေနခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ေရွ႕မွာပဲ ေရးေနခဲ့တာ ျဖစ္ေတာ့၊ တခါတရံ သူစ်ာန္၀င္ ေရးသားေနခ်ိန္ေတြမွာ က်ေနာ္ကပဲ ပန္းခူး ေရေလာင္းအလုပ္ေတြ ၀င္၀င္လုပ္လိုက္ရတာ ခဏခဏပါပဲ။ တဲသာသာ အိမ္အိုေလးရဲ႕ေရွ႕မွာက ႏွင္းဆီနီ ခင္းႀကီးဟာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ရင္လႈိင္းခုန္ဖြယ္ သက္၀င္ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္သာ မဟုတ္၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အဓိကထမင္းအိုးႀကီးလဲ ျဖစ္ေနရတဲ့ကာလမဟုတ္လား။<br /><br />ကိုနီဟိန္းနဲ႔ ကိုၾကည္ႏိုင္ ေရးလာခဲ့တဲ့ ‘ေရဆန္လမ္းအတြက္အမွာ’ ကို က်ေနာ္တို႔၀ိုင္း၀န္းဖတ္႐ႈေ၀ဖန္အတည္ျပဳ ေပးခဲ့ႀကပါတယ္။ ကိုႏိုင္၀င္းက ေတာ္လွန္ေရးကို ေရဆန္လမ္းအျဖစ္ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ေရဆန္လမ္းအျဖစ္ ပမာတင္ခဲ့ပါတယ္။ စာေပအနုပညာယဥ္ေက်းမႈ စစ္မ်က္ႏွာမွာလဲ ယဥ္ေက်းမႈေဟာင္းကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ယဥ္ေက်းမႈသစ္ဆီ ေရွ႕႐ႈရာမွာ၊ ေတာ္လွန္တဲ့စာေပ အႏုပညာဟာ ေဖာက္ျပန္တဲ့စာေပအႏုပညာကို တိုက္ပြဲဆင္ရင္း၊ ေဖာက္ျပန္တဲ့ေရပုပ္ေျမာင္း ေရစီးေဟာင္းကို ဆန္႔က်င္ၿပီး တြန္းလွန္ဆန္တက္ ေလွာ္ခတ္ရတဲ့ ေရဆန္လမ္းအျဖစ္ နိမိတ္ပုံယူခဲ့ပါတယ္။<br /><br />ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႀကိဳက္တာ မႀကိဳက္တာေတြ ခဏထား၊ ဒီစာအုပ္နဲ႔ပတ္ သက္ၿပီး အသံပလံေတြေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာစြမ္း (ေမာင္စြမ္းရည္) ကဆိုရင္ - သူ႔ရဲ႕ ‘ျမန္မာစာေပဘာလဲ ဘယ္လဲ’ ထဲမွာ ေရဆန္လမ္း ေ၀ဖန္ေရးထဲမွာ ‘ -- ႏိုင္၀င္းေဆြေရ - ေတြ႔လား ေတြ႔လား ေက်ာက္ေဆာင္’ လို႔ေတာင္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ဒီေနရာမွာ ထပ္ၿပီး တိုက္ဆိုင္လာျပန္တာက၊ ဖဒိုမန္းရွာရဲ႕ ကေလာင္နာမည္တခုဟာလဲ ‘ေရဆန္’ ဆိုတာပါပဲ။<br /><br />ေရဆန္လမ္းရဲ႕လက္ရာရွင္ ကိုႏိုင္၀င္းေဆြကို ၀နယ္ကေန မာနယ္ပေလာဆီ တာ၀န္ယူေခၚေဆာင္လာခဲ့သူဟာဖထီး ဖဒိုမန္းရွာပါ။ ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ ကေလာင္ရွင္ ဖဒိုမန္းရွာပါ။ ကိုႏိုင္၀င္းက သူ႔ရဲ႕ ‘ေရဆန္လမ္း’ ကို ဘာလို႔ေရဆန္လမ္းလို႔ နာမည္တပ္ခဲ့တာလဲဆိုတာေတာ့ ထိုက္သင့္သေလာက္သိရွိခဲ့ၿပီးျဖစ္ေပမဲ့၊ ဖဒိုမန္းရွာက ဘာလို႔ ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ ကေလာင္နာမည္ကို ခံယူခဲ့သလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ခုခ်ိန္အထိ က်ေနာ္မသိပါ။ ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ကေလာင္ရွင္ရဲ႕ေဆာင္းပါးေတြ လက္ရာေတြကိုေတာ့၊ ကရင္ဘာသာ နဲ႔ေရာ ဗမာဘာသာနဲ႔ပါ ထုတ္ေ၀ေနတဲ့ ‘သႏူထူ’ ဂ်ာနယ္မွာ မၾကာခဏေတြ႔ရ ျမင္ရ ဖတ္႐ႈရရင္း ထူးထူးျခားျခားသတိမူမိ မွတ္သားမိေနေပမဲ့၊ ‘ေရဆန္’ ဆိုတာ ဖထီးမန္းရွာမွန္း၊ ကြဲကြဲျပားျပားသိရတာေတာင္ သိပ္မၾကာလွေသးပါ။ ကိုႏိုင္၀င္းေဆြ ကြယ္လြန္ျခင္း (၁၀) ႏွစ္ေျမာက္ ‘မဟူရာေမတၱာရွင္၏ ေတာ္လွန္ေရးစာေပ မွတ္တိုင္’ ဆိုတဲ့ အထိမ္းအမွတ္စာအုပ္ ထြက္လာတဲ့ (၂၀၀၅) ခုႏွစ္ထဲကမွ၊ ဆရာေရဆန္ရဲ႕ ကိုႏိုင္၀င္းေဆြအမွတ္တရ ‘ေတာင္႐ုိင္းေပၚက ေတးပန္းခ်ီ’ ကို ဖတ္ရ ရင္း ျပက္ျပက္ထင္ထင္ သိရွိလာခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။<br /><br />ကိုႏိုင္၀င္းတေယာက္ ၀နယ္ကေန မာနယ္ပေလာကို ဖထီးဖဒိုမန္းရွားတို႔နဲ႔ လိုက္ပါသြားခဲ့တာျဖစ္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့၊ က်ေနာ္ တ႐ုတ္ျပည္ဖက္ ျခမ္း ေရာက္စကတည္းက သိၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္၊ က်ေနာ္ ပထမဦးဆုံး ဖထီးဖဒိုမန္းရွာနဲ႔ လူခ်င္းစတင္ဆုံဆည္းခြင့္ရစဥ္ - ဟိုလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ၾကာ ကာလကတည္းက ကိုႏိုင္၀င္းေဆြဘယ္လို က်ဆုံးသြားခဲ့ရသလဲဆိုတာရဲ႕အျဖစ္သနစ္ကိုေတာ့ ဖထီးဖဒိုမန္းရွာကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေမးျမန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဖထီး ဖဒိုမန္းရွာကလဲ ကိုႏိုင္၀င္းေဆြရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေန႔ရက္ေတြအေၾကာင္းကို က်ေနာ့္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ ရွင္းျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေလေအးေအးေလးနဲ႔ပဲ တလုံးခ်င္း တခ်က္ခ်င္း ေျဖးေျဖးေဆးေဆးရွင္းျပေျပာဆိုေနတဲ့ ဖဒိုမန္းရွာရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚမွာေတာ့ ခံစားမႈအရိပ္ေတြ သိသိသာသာေ၀၀ဲေနတာ အတိုင္းသားေတြ႔ေနရပါ တယ္။မာနယ္ပေလာ လက္လြတ္ခဲ့ရမႈနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး ေျပာဆိုေနရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ေလသံဟာ တခ်က္တခ်က္ ဆို႔နစ္ဆိုင္းပ်ေနသလို၊ အင္မတန္ ကရင္ပီသ လွတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက ကရင္ေမး႐ုိး ကားကားႀကီးဟာလဲ တင္းကနဲတင္းကနဲ ရံဖန္ရံခါ ျဖစ္ျဖစ္သြားတာ သတိထားမိလိုက္ပါတယ္။<br /><br />အဲဒီတုန္းက ဖထီးဖဒိုမန္းရွာ ဟာ NLD – LA က ဥကၠ႒ - ဦးတင္ေအာင္တို႔နဲ႔အတူတူ ဂႏၶာလရာဇ္ဖက္ကို ေရာက္လာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ေရာက္လာေနစဥ္ တေလ်ာက္လုံး သူတို႔လွ်ဳိ႕၀ွက္ တည္းခိုေနရာ တည္းခိုခန္းကို က်ေနာ္ေန႔စဥ္ မွန္မွန္ေရာက္ေနရပါတယ္။ တခါတရံ မနက္အေစာႀကီးကတည္းက အေဖၚသြားလုပ္ေနရရင္း၊ ညမိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္ျပန္ရ တဲ့အခါမ်ဳိးေတြလဲ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ မနက္စာေရာ ညစာပါ သူတို႔ေတြနဲ႔ပဲ အတူတူစားျဖစ္ခဲ့ရတာေတြလဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ တည္းခိုရာဟိုတယ္နဲ႔ သိပ္မေ၀းလွတဲ့ေနရာက ၾကံဳရာ ရွိရာ စားေသာက္ဆိုင္ေလးေတြမွာပဲ စားျဖစ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။ မနက္ေစာေစာစာစားရင္ ဦးတင္ေအာင္နဲ႔ ဖထီးဖဒိုမန္းရွာက တိုဟူးေပ်ာ့နဲ႔ရွမ္းေခါက္ဆြဲကိုပဲ မၾကာမၾကာ စားတတ္ၾကပါတယ္။ ေန႔လည္စာ ညေနစာထမင္းစားႀကၿပီဆိုရင္ေတာ့ ‘ဖထီး ဘာစားမလဲ-ၾကည့္ေလ-’ လို႔ေျပာရင္ သူက ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚသား ဇာတိျပလာသလားမသိပါ၊ ငါးဒါမွမဟုတ္ ပုစြန္ဆိတ္ေသးေသးေလးေတြကို လက္ညွိဳးထိုး ျပေလ့ရွိၿပီး၊ ပုစြန္ဆိတ္ေသးေသးေလးေတြကို နီေနေအာင္ေၾကာ္ထားတာကို ႏွစ္ႏွစ္သက္သက္ စားေလ့ရွိပါတယ္။ တခါေတာ့ သူႀကိဳက္တတ္မွန္းသိလို႔ တဦးက ေနာက္တပြဲမွာလိုက္တဲ့အတြက္ အဲဒီေန႔ညစာ အၿပီးမွာ ပုစြန္ဆိတ္ေၾကာ္ေလးေတြက မကုန္ပဲေတာ္ေတာ္ကို ပိုက်န္ေနပါတယ္။ အဲဒါကို ဖထီးကဆိုင္ရွင္ဆီ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ေလးေတာင္းၿပီး အိတ္ထဲအကုန္ ထည့္ပါတယ္။ က်ေနာ္က သူအခန္းထဲေရာက္တဲ့အခါ ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ျမည္းဖို႔ ယူေနတာေနမွာလို႔ ေတြးမိလိုက္ပါတယ္။ လတ္စသတ္ေတာ့ - ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ ထုပ္ၿပီးတဲ့အခါ ‘ခင္ဗ်ား - အိမ္ကိုယူသြားပါဗ်၊ ႏွေျမာစရာႀကီး ဗ်ာ - အိမ္မွာ ကေလးေတြ စားရတာေပါ့ - ’ လို႔ေျပာၿပီး က်ေနာ့္ကို ထိုးေပးတာကိုလဲ အေၾကာင္း တိုက္ဆိုင္တိုင္း မၾကာမၾကာသတိရစရာ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူ႔ရဲ႕ခ်ဳိးျခံေခၽြတာတတ္မႈကို က်ေနာ္ဖ်တ္ကနဲျမင္လိုက္ရပါတယ္။<br /><br />ဖထီးနဲ႔ထမင္းအတူစားျဖစ္ခဲ့တဲ့ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကံဳခဲ့ရရာမွာ က်ေနာ္သတိထားမိတာတခုက ဖဒိုမန္းရွာ အရက္ေသာက္ေလ့ မရွိတာလဲ ပါ ပါတယ္။ ညစာစားႀကတဲ့အခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ အရက္ေသာက္ႀကေလ့ ရွိပါတယ္။ အနိမ့္ဆုံး ေဆးျဖစ္၀ါးျဖစ္တို႔ မိတ္ျဖစ္ေဆြျဖစ္တို႔၊ လူႀကီးလူ ေကာင္းေသာက္တို႔ ဆိုတာေတြေလာက္ေတာ့ အမ်ားတကာ့အမ်ားစုႀကီက ေသာက္ၾကစားၾကပါတယ္။ အဲဒီထမင္းစားပြဲေတြထဲမွာ ဖထီးေသာက္တာ မေတြ႔ရပါ။ ထိုင္းဖက္မွာ တျခားေနရာေတြမွာ ေသာက္မေသာက္ေတာ့ က်ေနာ္မသိပါ၊ ဂႏၶာလရာဇ္ဖက္မွာ က်ေနာ္တို႔နဲ႔အတူဆုံဖူး စားဖူးၾကစဥ္ေတြတိုင္းမွာေတာ့ ဖထီးတခါမွ အရက္ေသာက္ေလ့မရွိတာကို က်ေနာ္သတိထားမိပါတယ္။ သူမ်ားေတြ အရက္ေသာက္ေနခ်ိန္မွာ ဖထီးကေတာ့ ဟင္းခ်ဳိပူပူ ဒါမွမဟုတ္ ေရေႏြးႀကမ္းကိုပဲ တဖူးဖူး မႈတ္ေသာက္ေနတတ္ၿပီး၊ အသားထက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကိုပဲ ပိုႀကိဳက္ပိုစားတတ္တာကိုလဲ ျမင္လိုက္ရ သတိထားမိလိုက္ရပါတယ္။ အသီးလဲ ေတာ္ေတာ္ ႀကိဳက္တာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ ပန္းသီး ဒါမွမဟုတ္ တ႐ုတ္လို ‘လိဇစ္’ လို႔ေခၚတဲ့ တ႐ုတ္သစ္ေတာ္သီး အရည္ရႊမ္းရႊမ္းေတြကိုေတာ့၊ ဒီဖက္ေရာက္မွ ဟိုတယ္ေဘးက ဆိုင္ေလးတဆိုင္က ေကာက္၀ယ္လိုက္တဲ့ အ႐ုိး၀ါ၀ါ ဓါးေလးတေခ်ာင္းနဲ႔ အခြံႏႊာၿပီး အားရပါးရစားေနေလ့ ရွိပါတယ္။ (သူျပန္ေတာ့ - က်ေနာ့္ကို အဲဒီ ဓါး၀ါ၀ါေလးကိုလဲ အိမ္ယူသြားဖို႔ေပးထားခဲ့လို႔ အဲဒီဓါး၀ါ၀ါေလးကိုျမင္တိုင္း ဖ်တ္ကနဲ ဖ်တ္ကနဲ သတိရမိတတ္တာ၊ ဖထီးမဆုံးခင္ တရက္ေက်ာ္ကပဲ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဇနီးသည္ကို ေျပာမိေသးတာ ျဖစ္ပါတယ္။)<br /><br />အဲဒီတုန္းက တည္းခိုရာအခန္းထဲမွာ တ႐ုတ္တီဗြီလဲရွိရာမွာ တီဗြီလိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖမ္းယူၾကည့္႐ႈလို႔ရေပမဲ့၊ ဖထီးကေတာ့ အၿမဲတန္းလိုလို ဂႏၱ၀င္ေျမာက္ တ႐ုတ္ေတာ္လွန္ေရး ႐ုပ္ရွင္ကားေဟာင္းႀကီးေတြကိုပဲ စိတ္၀င္စားစြာၾကည့္ေနေလ့ရွိၿပီး၊ ေျပာက္က်ားတိုက္ပြဲကားေတြ ယူဂ်ီလႈပ္ရွားမႈေနာက္ခံ ႐ုပ္ရွင္ကားေတြကိုလဲ သေဘာတက်ၾကည့္ေနတတ္တာ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ သူ စိတ္ပါ၀င္စားစြာ စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ေနၿပီဆိုရင္ - သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက သိသိသာ သာ ေပၚလြင္ေနတဲ့၊ သူ႔ရဲ႕ထူထူထဲထဲမ်က္ခုံးေမႊး ရွည္ရွည္ကားကားႀကီးအစုံေအာက္က မ်က္လုံးေတြဟာလဲ စူးစူးရွရွျဖစ္ေနတတ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။<br /><br />တ႐ုတ္ေတာ္လွန္ေရး ႐ုပ္ရွင္ကားေဟာင္းႀကီးေတြကို ၾကည့္ေနရာက၊ အလႅာပ သလႅာပစကား ဆက္စပ္ေျပာမိႀကရာမွာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး သမိုင္း ေၾကာင္းထဲက ေစာဘဦးႀကီး၊ မန္းဘဇံနဲ႔ မုဆိုးေကာ္ကဆာအေၾကာင္းလဲ ဖထီးဆီက တပိုင္းတစ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ မုဆိုးေကာ္ကဆာ ဘာလို႔သမိုင္းဇာတ္ခုံ ေပၚကေန ဇာတ္ခုံေအာက္ေရာက္သြားရသလဲ ဆိုတာရဲ႕ပုဂၢိဳလ္ေရးသေဘာသဘာ၀ တစြန္းတစကို အမွတ္မထင္ဖ်တ္ကနဲ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ သမိုင္းမွာ တာ ထြက္ေကာင္းခဲ့ႀကေပမဲ့၊ တခ်ဳိ႕ေသာ အထင္ကရသမိုင္းဇာတ္ေဆာင္ႀကီးေတြ၊ ဇာတ္ေကာင္ႀကီးေတြဟာ လမ္းခုလတ္မွာပဲ သမိုင္းဇာတ္ခုံေပၚကေန ႐ုပ္ပ်က္ ဆင္းပ်က္ ဆင္းေျပးၾကရ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကရတာဟာ အဓိကကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္ခ်က္ေၾကာင့္ဆိုတာ သံေ၀ဂယူဖြယ္ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ဖဒိုမန္းရွာရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓါတ္နဲ႔ခိုင္မာတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ကို ဖ်တ္ကနဲ က်ေနာ္ ျမင္လိုက္ရပါတယ္။<br /><br /><br />( ၃ )<br />က်ေနာ့္တဦးခ်င္းအေနနဲ႔ ဖဒိုမန္းရွာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အမွတ္ရစရာေတြထဲမွာ - သူတို႔တေတြ ေကအိုင္အိုနဲ႔ေတြ႔ဆုံဖို႔ လာႀကတဲ့အေခါက္တုန္းက အျဖစ္ အပ်က္ေလးေတြကိုလဲ ရံဖန္ရံခါ သတိရမိေနပါတယ္။ အဲဒီတုန္းကဖဒိုမန္းရွာနဲ႔အတူတူ ဂႏၶာလရာဇ္ဖက္ ေရာက္လာၾကသူေတြကေတာ့ ဦးခြန္မာကိုဘန္နဲ႔ ကိုေအာင္ေစာဦး။အဲဒီအေခါက္တုန္းက သူတို႔က က်ေနာ္တို႔ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ဖက္ဆီကို ေရာက္မလာပဲ၊ ေကအိုင္အိုဌာနခ်ဳပ္နဲ႔ သိပ္မေ၀းလွတဲ့ တ႐ုတ္ဖက္ျခမ္းက ၿမိဳ႕ေလးတ ၿမိဳ႕ဆီ တန္းၿပီး၀င္လိုက္ၾကေတာ့၊ ကိုျမေမာင္ (ကိုေအာင္ေက်ာ္ေဇာ) နဲ႔က်ေနာ္ကသူတို႔ေရာက္ေနရာ ‘ယင္က်န္း’ အထိသြားေတြ႔ရတဲ့ အေခါက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေကအိုင္အိုနဲ႔ ခ်ိန္းဆိုထားၾကၿပီး သူတို႔က တည္းခိုခန္းတခုမွာတည္းရင္း ေစာင့္ေနၾကတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ကိုျမေမာင္နဲ႔က်ေနာ္ကလဲ သူတို႔တည္းတဲ့ တည္းခိုခန္း မွာ သြားမတည္းေတာ့ပဲ၊ ႏွစ္ေယာက္သား တျခားတည္းခိုခန္းတခုမွာ တည္းလိုက္ႀကပါတယ္။ ကိုျမေမာင္နဲ႔က်ေနာ္ဟာ ႏွစ္ေယာက္ခန္းတခုကို ယူလိုက္ၾကၿပီး၊ ပါလာခဲ့ၾကတဲ့ ခရီးေဆာင္အိတ္ေသးေသးေလးႏွစ္လုံးကို ကိုယ္တည္းမယ့္အခန္းေလးထဲမွာပဲ ခ်န္ထားခဲ့ၾကကာ ဖထီးတို႔ဆီ သြားေတြ႔ၾကပါတယ္။ ေရာက္ေရာက္ ခ်င္း မ်က္ႏွာသြားျပႏွင့္တဲ့ သေဘာပါ။<br /><br />ဖထီးတို႔ သူတို႔ကိစၥေတြနဲ႔သူတို႔ - လုပ္စရာရွိတာေတြ လုပ္ၾက၊ ခ်ိန္းထားသူေတြနဲ႔ေတြ႔ၾက ဆုံၾကၿပီးတဲ့ေနာက္မွ၊ အားတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ အေျခအေနကိုၾကည့္ၿပီး ေနာက္ထပ္ေအးေအးေဆးေဆးသြားေတြ႔ၾက ဖို႔ရည္ရြယ္ၿပီး သြားေတြ႔ၾကတာပါ။ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ ဖထီးတို႔နဲ႔ခ်ိန္းထားတဲ့ ဧည့္သည္ေတြရဲ႕ ကား၀င္ကားထြက္ေတြကိုလဲ ဟိုတယ္၀င္းႀကီးထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ျမင္ေနရတဲ့အတြက္၊ သူတို႔အားမယ့္အခ်ိန္ ညပိုင္းမွပဲထပ္လာေတာ့မယ္လို႔ ေျပာၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား တည္းခိုရာဆီ ျပန္လာၾကပါတယ္။ လမ္းမွာ ကိုျမေမာင္က ဖထီးကိုမွတ္မွတ္ရရ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ အင္းက်ႌႏွစ္ထည္ပါလာခဲ့တာကို ေျပာျပပါတယ္။ သူ႔မိတ္ေဆြေတြဆီကရထားတဲ့ဒီ အင္းက်ႌႏွစ္ထည္ဟာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဖထီး ဒီဖက္ေရာက္လာတာနဲ႔ၾကံဳတုန္း၊ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ အေကာင္း ဆုံးျဖစ္သြားရတာကို သူကျပဳံးျပဳံး ျပဳံးျပဳံးနဲ႔ ေျပာျပပါတယ္။ ‘အင္းက်ႌေတြက အင္ဒိုနီးရွားပါတိတ္အစစ္ အင္းက်ႌေတြဗ် -’ လို႔ေျပာတဲ့အတြက္ ကႏုတ္ပန္းေခြ ပန္း ႏြယ္ဒီဇိုင္းလွလွေလးေတြနဲ႔ အေရာင္စိုစို အင္ဒိုနီရွားပါတိတ္အင္းက်ႌေတြကို ၀တ္ေလ့ရွိတဲ့ ဆရာတာရာကိုေတာင္ က်ေနာ္က ဖ်တ္ကနဲ သြားသတိရလိုက္မိပါ ေသးတယ္။<br /><br />ငွါးထားတဲ့ အခန္းေလးထဲ ႏွစ္ေယာက္သားျပန္ေရာက္ႀကေတာ့၊ ကိုျမေမာင္က ကုတင္ေပၚတင္ထားခဲ့တဲ့ သူ႔ခရီးေဆာင္အိတ္ေလးကို ဆြဲဖြင့္လွစ္ရင္း ‘ဟာ - သြားၿပီ ’ ဆိုတဲ့အသံပါ ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ္က ဘာလို႔လဲဆိုတဲ့သေဘာမ်ဳိးနဲ႔သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ ‘ဖထီးအတြက္ ယူလာခဲ့တဲ့ ပါတိတ္အင္းက်ီ ႏွစ္ထည္လုံး - ပါသြားဘီ၊ တထည္မွကို မရွိေတာ့ဘူး၊ ႏွစ္ထည္လုံးကို အကုန္မသြားတာပဲ ေတာက္’ ဆိုတဲ့အသံ ထပ္ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ အခန္းတံခါးကို ဂ်က္ေကာင္းေကာင္းက်ေအာင္ ခ်သြားပိတ္သြားခဲ့ပါလ်က္နဲ႔ ဒီအခန္းေတြအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိထားတဲ့၊ ဒီတည္းခိုခန္းက တာ၀န္က် အခန္းေသာ့ကိုင္ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ တစုံတရာဆက္စပ္ပတ္သက္ေနတဲ့ အတြင္းသူခိုးတေယာက္ေယာက္က က်ေနာ္တို႔အျပင္သြားေနတုန္း စိမ္ေျပနေျပ ၀င္ယူ ၀င္ခိုးသြားခဲ့တာ ခံလိုက္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းသြားေျပာခဲ့ေပမဲ့၊ ဘာမွအေျဖမထြက္ေတာ့ပါ။ တည္းခိုခန္းပိုင္ရွင္လုပ္သူရဲ႕ သူတို႔အေလ်ာ္ေပးရမွာနဲ႔ နာမည္ပ်က္မွာစိုးတဲ့အတြက္ ‘ဒီတည္းခိုခန္းမွာ ဒါမ်ဳိး ဒီလိုေပ်ာက္တာ ရွတာမ်ဳိးတခါမွ မျဖစ္ဖူးပါဘူး’ ဆိုတဲ့သေဘာမ်ဳိး ဘူးပိတ္ေျပာဆို ေျဖရွင္းလိုက္တာသာ ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ ၾကားနာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ ကိုျမေမာင္ရဲ႕ဖထီးအတြက္ တခုတ္တရယူေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ပါတိတ္အင္က်ႌလက္ေဆာင္ဟာ တည္းခိုခန္းက ဓါတ္သိအတြင္းသူခိုးရဲ႕ ၾကား၀င္ေဖ်ာင္တာ ခံလိုက္ရရင္း၊ စိတ္မေကာင္းစရာ အမွတ္တရတခုသဖြယ္သာ ျဖစ္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။<br /><br />ညပိုင္းမွာ ဖထီးနဲ႔က်ေနာ္တို႔ေတြ - ေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာခြင့္ရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ‘ပီဒီ’ ေတာင္ မေပၚေသးပါ။ ဖထီးက ‘ပီဒီ’ ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအန္တုမႈ လုပ္ငန္းအေၾကာင္း စေျပာေတာ့၊ က်ေနာ္က ‘အန္တုမႈ’ ဆိုတဲ့ေ၀ါဟာရအေပၚ ေ၀ါဟာရအရ သိပ္ဘ၀င္မက် လွတာကို ျပန္ေျပာမိပါေသးတယ္။ အန္တုတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ဖက္က သိပ္အနိမ့္ဆုံးအေျခအေနမွာ ရွိေနၿပီး၊ ကိုယ္နဲ႔ဘယ္လိုမွ ယွဥ္လို႔မရႏိုင္ေအာင္ တန္ခိုးၾသဇာပါ၀ါ အျပတ္အသတ္ႀကီးလြန္းေနသူ ကိုျပန္ၿပီး၊ ယွဥ္ၿပိဳင္ေနတဲ့သေဘာ ေဆာင္တယ္လို႔ထင္တယ္။ ဖားတုလို႔ ခ႐ုၿပိဳင္ဆိုတာမ်ဳိး၊ ဆီးေစ့နဲ႔ ျမင့္မိုရ္ေတာင္သေဘာမ်ဳိး သက္ေရာက္ေနမွာစိုးတယ္၊ အနက္ နိမ့္လြန္းေနမွာ စိုးတယ္လို႔ ျပန္ေျပာမိခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဖထီးက ဖြဖြေလးျပဳံးေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အဲဒီလိုသာ ေ၀ါဟာရအေပၚမွာ က်ေနာ္ျမင္သလို ေျပာၾကည့္ခဲ့ဖူးေပမဲ့၊ က်ေနာ္ဟာ ‘ပီဒီ’ နဲ႔တခါမွ တရား၀င္မပတ္သက္ခဲ့ဖူးပါ။<br /><br />အဲဒီတုန္းက ဖထီးတို႔ ယင္က်န္းကေန ျပန္ထြက္ခါနီးမွာလဲ သတင္းတပုဒ္၀င္လာတဲ့အတြက္၊ ကိုေအာင္ေစာဦးနဲ႔တိုင္ပင္ၿပီး၊ ဖထီးတို႔လုံျခဳံေရးအတြက္ က်ေနာ့္မွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၾကံဖန္စီစဥ္ေပးလိုက္ရပါေသးတယ္။ ျဖစ္ပုံက ဖထီးတို႔ ဒီဖက္ေရာက္လာေနတယ္လို႔ သတင္းအစအနအနံ႔ကို ရလိုက္တဲ့သူတဦး က ဖထီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ဆိုၿပီး အခုဖထီးတို႔ေရာက္ေနတဲ့ၿမိဳ႕ကို တက္လာေနၿပီ - ဆိုတဲ့အခိုင္အမာသတင္းတခု ၀င္လာခဲ့တဲ့အတြက္ အဲဒီလူနဲ႔မတိုးမိေအာင္၊ ဖထီးတို႔ လဲ လုံလုံျခဳံျခဳံနဲ႔တျခားၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရွိသြားေအာင္ က်ေနာ့္ဟာက်ေနာ္စဥ္းစားၿပီး စီစဥ္ေပးလိုက္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဖထီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ တက္လာတယ္ဆိုတဲ့ လူဟာ တခ်ိန္ကဖထီးနဲ႔သိကၽြမ္းခဲ့တာ အမွန္ပဲျဖစ္ေပမဲ့၊ ေနာက္ဆုံးအေနအထားက စိတ္မခ်ရတဲ့ အဖြဲ႔တဖြဲ႔မွာ ေရာက္ရွိေနၿပီး၊ လူကလဲ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မွာ နာမည္ပ်က္ေနသူျဖစ္တဲ့အတြက္ မတိုးမိ မဆုံဆည္းမိေအာင္ အဲဒီလိုအေရးေပၚ စီစဥ္ေပးလိုက္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကိစၥကို ကိုေအာင္ေစာဦးကလဲ ဖထီးကို ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ခရီးစဥ္ကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ အေရႊ႕အေျပာင္းအကူးအဆက္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ႀကပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ ဖထီးတို႔ေအးေအးေဆး ေဆး သြားလိုရာသြား၊ ေရာက္လိုရာ ေရာက္သြားႀကၿပီ ဆိုမွ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။<br /><br />(၄)<br />တကယ္က က်ေနာ္ဟာ ဖထီးနဲ႔ထဲထဲ၀င္၀င္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္ခြင့့္ မ်ားမ်ားစားစား မရွိခဲ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ စာဖတ္တာကိုလဲ ေမြ႔ေလ်ာ္၊ ကိုယ္တိုင္လဲ ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔စာေတြ ေဆာင္းပါးေတြေရးေနတဲ့ ဖထီးဟာ က်ေနာ့္ကို ႏိုင္ငံေရးသမားမွန္းလဲသိ၊ စာေပသမားမွန္း ကဗ်ာသမားမွန္းလဲ သိေနတဲ့အတြက္ ‘ဂ်ဴးလိ ယက္ဖူးခ်စ္’ ရဲ႕ ‘ႀကိဳးစင္ေပၚက မွတ္တမ္းမ်ား’ကို ရွာေပးဖို႔ကိုေတာ့ တခုတ္တရ မွာဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ကလဲ သူ႔ကို က်ေနာ့္ရဲ႕ ပထမဆုံး လုံးခ်င္းကဗ်ာစာအုပ္ ကေလး ‘ႏိုးေနေသာ လကၤာသည္’ ကို စာေပလက္ေဆာင္အျဖစ္ မွတ္မွတ္ရရေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။အနက္ေရာင္ေနာက္ခံေပၚမွာ တငုံတည္းေသာ ႏွင္းဆီနီဖူးပန္းခ်ီ မ်က္ႏွာဖုံးေလးနဲ႔ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ မူရင္းကဗ်ာစာအုပ္ေလးကိုပဲ ရွားရွားပါးပါး လက္ ေဆာင္အျဖစ္ အမွတ္တရ ေပးခဲ့ဖူးတာပါ။<br /><br />‘ေရဆန္’ ဆိုတာ ဖဒိုဖန္းရွာမွန္း သိရၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း၊ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ဖဒိုမန္းရွာအေနနဲ႔ စုံစုံေစ့ေစ့မေျပာ ႏိုင္တဲ့ ဖဒိုမန္းရွာရဲ႕ႏွလုံးသားထဲက ရင္တြင္းစကားေတြကို ‘ေရဆန္’ ကေနတဆင့္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံ ၾကားနာလိုက္ရတာေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ဖဒိုမန္းရွာကို ဖဒိုမန္းရွာက ေန အျပင္၊ ေရဆန္ကပါ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ႐ုပ္ပုံလႊာဟာ ပိုၿပီးပီပီသသ ထင္သာျမင္သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ‘ေရဆန္’ ရဲ႕ ‘ခ်စ္ရဲေဘာ္မ်ားသို႔ ေပးစာ’ ေတြကို အလ်ဥ္းသင့္ သလို က်ေနာ္ ဂ႐ုတစိုက္ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ကရင္ပီသလွတဲ့၊ ကရင္ပီပီ ကရင္မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ ျမင့္မားလွတဲ့ ဖဒိုမန္းရွာဟာ သူ႔ရဲ႕ ‘ခ်စ္ရဲေဘာ္မ်ားသို႔ ေပးစာ’ တခု ထဲကေန ‘မ်က္ေမွာက္ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ားရဲ႕ စံတန္ဖိုးဟာ ဘာလဲ’ ဆိုတာကို ေဖၚထုတ္ဖြင့္ဆိုရင္း သူ႔ရဲ႕တိုက္ပြဲ၀င္စိတ္ဓါတ္ကို ျပသခဲ့တာ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ သတိရေနပါတယ္။ သူက ‘ယေန႔လူေတြဟာ စံတန္ဘိုး ဆိုတဲ့စကားလုံးကို အေတာ္သုံးႏႈန္း ေျပာဆိုလာႀကပါတယ္။ လူသားေတြရဲ႕စံတန္ဖိုး၊ ဥေရာပရဲ႕စံတန္ဖိုး၊ အာရွရဲ႕စံတန္ဖိုး - စတာေတြကို ေျပာေနႀကပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ားအတြက္၊ အထူးသျဖင့္ လူမ်ဳိးတမ်ဳိးအျဖစ္လုံျခဳံစြာ ရပ္တည္သြားၾကဖို႔ ပိုင္းျဖတ္ ထားႀကတဲ့ ကရင္မ်ဳိးခ်စ္မ်ားအတြက္ မ်က္ေမွာက္ကာလ ကရင္အမ်ဳိးသားမ်ားရဲ႕စံတန္ဘိုးဟာ ဘာလဲ’ ဆိုတာကို ေမးခြန္းအျဖစ္ေမးလိုက္ၿပီး၊ ‘ကရင္ လူမ်ဳိးေတြဟာ သမိုင္းမွာ ဘယ္လူမ်ဳိးကိုမွရန္ျပဳျခင္း ကၽြန္ျပဳျခင္းမရွိခဲ့၊ တျခားအမ်ဳိးသားေတြနဲ႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါဟာ ကရင္အမ်ဳိးသားေတြရဲ႕ စံတန္ဖိုးလား။ ႐ုိး႐ုိးေအးေအးနဲ႔ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ လြယ္တတ္ၾကတယ္၊ မာန္မာန ေမာက္မာေထာင္လႊားမႈေတြ နည္းတတ္ၾကတယ္၊ ဒါဟာ စံတန္ဖိုးလား။ တာ၀န္ေက်တတ္ၾကတယ္၊ မိမိလူမ်ဳိးအေပၚ ကၽြန္ျပဳထားသူမ်ားထံမွာ အမႈထမ္းျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ က်ိဳးႏြံသစၥာၿမဲေလ့ ရွိတယ္။ ဒါဟာ စံလား။’ လို႔ စသျဖင့္ စသျဖင့္ - ဖြင့္ဆိုေဖၚျပၿပီးတဲ့ေနာက္ သူကိုယ္တိုင္ အေျဖေပးလိုက္တာကေတာ့၊ ‘ကရင္အမ်ဳိးသားေတြဟာ မတရားမႈအေပၚ ဘယ္ေတာ့မွ ဦးမၫႊတ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ဇြဲသတၱိ’ ပါပဲ လို႔ဖြင့္ဆို ဟစ္ေႂကြးခဲ့ပါတယ္။<br /><br />ဖဒိုမန္းရွာက ေရဆန္ေနရာကေန- ‘က်ေနာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ေတြေ၀ျခင္းအလ်ဥ္းမရွိ ရွင္းလင္းျပတ္သားတဲ့ အေျဖကို ေပးပါတယ္။ ဒါကေတာ့ မ်က္ေမွာက္ကရင္အမ်ဳိးသားတို႔ရဲ႕ စံတန္ဘိုးဟာ မတရားမႈအေပၚ ဘယ္ေသာအခါမွ် ဦးမၫႊတ္ဆိုတဲ့ ကရင္အမ်ဳိးသားတို႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ဇြဲသတၱိပါဘဲ။ ဒါကို တိက်ရွင္းလင္းစြာ ထင္ဟပ္ေပးေနတာကေတာ့ ေကအဲန္ယူ ဦးေဆာင္တဲ့ ကရင့္အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးႀကီးပါပဲ၊’ လို႔ေဖာ္က်ဴးခဲ့ပါ တယ္။ ဖဒိုမန္းရွာရဲ႕ ‘ဦးမၫႊတ္’ ဆိုတဲ့စိတ္ဓါတ္ကို ေရဆန္ကေန ပီပီသသ ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ က်ေနာ္ေလးစားပါတယ္။<br /><br />(၅)<br />ဖဒိုမန္းရွာတေယာက္ က်ဆုံးသြားရၿပီ ဆိုတဲ့သတင္းကို ၾကားလိုက္ရ ၾကားလိုက္ရျခင္း စိတ္မေကာင္းျခင္းႀကီးစြာ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။သူနဲ႔ၾကံဳရ ဆုံရဖူးစဥ္က သူ႔ရဲ႕ေျပာဟန္ ဆိုဟန္ ႐ုပ္ပုံမွန္ကို ဖ်တ္ကနဲ ဖ်တ္ကနဲ တေက်ာ့ျပန္ ျပန္လည္ျမင္ေယာင္မိေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - မီဒီယာ အ သီးသီးကေန ‘ဗ်ဴးသံ’ ေတြထဲကေန - သူ႔ရဲ႕ခိုင္မာျပတ္သားလွတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ဓါတ္ေပၚကေန ျပတ္ျပတ္သားသား ထြက္ေပၚလာခဲ့တဲ့ တိုက္ပြဲေခၚသံ တုန္႔ျပန္သံေတြကိုလဲ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႀကီးပဲ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ေနမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ - ‘ေရဆန္’ ဆိုတဲ့ ကေလာင္တေခ်ာင္းဆီကေန မၾကာခဏထြက္ေပၚ ရင့္က်ဴးေဖာ္ထုတ္ ျပသလိုက္တဲ့ ကရင့္ဇြဲမာန္ ဖားစည္သံေတြကိုလဲ ပဲ့တင္ညံေအာင္ ျပန္လည္ၾကားေယာင္ ျမင္ေယာင္ေနမိရပါတယ္။ ေရဆန္ ဆိုတာ - ေရစုန္မဟုတ္တဲ့အတြက္ အားထုတ္ရမႈ လုံးပမ္းရမႈေတြ အသေခၤ်နဲ႔ဒဏ္ရာဆင့္ရ ဆုံး႐ႈံးရမႈေတြလဲ ေတာ္ေတာ္ကို မ်ားျပားလြန္းလွပါကလား။<br /><br />တေန႔က (ေဖေဖၚ၀ါရီ - ၁ဂရက္ေန႔က) ပဲ သူ႔စ်ာပနကို ဘယ္လိုက်င္းပတယ္ဆိုတာ မီဒီယာေတြကေန ျပည့္ျပည့္စုံစုံ က်ေနာ္ နားေထာင္ေနမိပါ တယ္။ ႏွင္းဆီပင္လယ္ႀကီးထဲမွာပဲ ဗုဒၶဘာသာထုံးတမ္းစဥ္လာနဲ႔အညီ သရဏဂုံတင္သံ အမွ်ေပးေ၀သံေတြေရာ၊ ခရစ္ယာန္လို ဓမၼေတးသံ ဆုေတာင္းသံေတြပါ ေပါင္းဆက္စီးေမ်ာေနတာ ၾကားလိုက္ရ သိလိုက္ရပါတယ္။ ဒီလို ဘာသာႀကီးႏွစ္ခုရဲ႕ မၼေတးသံေတြ ေပါင္းဆက္စီးေမ်ာေနတဲ့ စ်ာပနတခုကို လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း (၃၀) ေလာက္က ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕စ်ာပနမွာ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ျမင္လိုက္ရ သိလိုက္ရ ၾကံဳလိုက္ရ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္လိုက္ရ ဖူးပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့- ဖထီးဖဒိုမန္းရွာရဲ႕ စ်ာပနမွာေပါ့။ ေလလႈိင္းသံေတြကေနတဆင့္ ၾကားလိုက္ရ ျမင္လိုက္ရ သိလိုက္ရပါတယ္။စ်ာပနကို ကိုယ္တိုင္ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ႏိုင္ျခင္းမရွိခဲ့ေပမဲ့၊ ဖထီးအတြက္ ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္ အမ်ွအတန္းေပးေ၀မႈကိုေတာ့၊ အေ၀းကေန- ဂႏၶာလ ရာဇ္ေက်းကေန - ကေန႔မနက္မွာပဲ က်ေနာ္တို႔တေတြ ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့ႀကပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ - ဖထီးေရ - အမ်ွ အမ်ွ။ ။<br /><br />(၀င္းတင့္ထြန္း) ၂၀၊ ၂၊ ၂၀၀၈ </span><br /></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-77632345456353817712008-02-26T19:29:00.000-08:002008-02-26T19:32:18.553-08:00maung lwan ne<br><br><br /><p><span style="font-family:Zawgyi-One;font-size:180%;color:#cc0000;">မန္းရွာေရ ...</span></p><p><span style="font-family:Zawgyi-One;"><span style="color:#000000;">မန္းရွာေရ<br />ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚက<br />တို႕ဘ၀ေတြယူခဲ့ ...<br /><br />မန္းရွာေရ<br />ပဲခူး႐ိုးမက<br />အခ်စ္ညေတြယူခဲ့ ...<br /><br />မန္းရွာေရ<br />ေဒါနေတာင္တန္းက<br />ေတာပန္းေတြယူခဲ့ ...<br /><br />မန္းရွာေရ<br />နင့္ေသနတ္ကို<br />နင္ကိုင္လာခဲ့ ...<br /><br />မန္းရွာေရ<br />ေသြးစြန္္းေနတဲ့<br />သင္တိုင္းေတြ၀တ္ခဲ့ ...<br /><br />မန္းရွာေရ<br />အမ်ဳိးသားေရး<br />လြတ္ေျမာက္ေရးေတြေက်ာပိုးခဲ့ ...<br /><br />မန္းရွာေရ<br />နင့္ရဲေဘာ္ - နင့္သားသမီး<br />စူးနစ္ယံုၾကည္ထားရစ္ခဲ့ ...<br /><br />အဆိပ္လူးထား<br />က်ည္ဖူးတစံု ရင္အံုနဲ႕လဲ<br />မေၾကကြဲနဲ႕ နမ့္က်င္ေရႊ<br />နင္မွာတာေတြ<br />ကမၻာေျမေပၚက်န္ခဲ့ၿပီ ... ။<br />(ဆရာမန္းရွာ ႏွင့္ အမနမ့္က်င္ေရႊသို႕)<br /><br />ေမာင္လြမ္းဏီ<br />၁၅.၂.၂၀၀၈<br /></span></p></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br><br>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-8127108672007470402008-02-26T18:59:00.000-08:002008-02-26T19:26:29.410-08:00nyein wai poem<br><br><p><span style="font-family:Zawgyi-One;font-size:180%;color:#cc0000;">၀င္းပခဲ့သည္ အို ႏွင္းဆီ<br /><br /><span style="font-size:60%;color:#000000;">လူတေယာက္<br />ႏွင္းဆီရနံ႕လိႈင္တဲ့ ေခတ္တခုကို ပခံုးနဲ႕ထမ္း<br />လမ္းေလွ်ာက္သြားခဲ့လို႕<br />ဒီႏွစ္ေႏြဦး<br />ႏွင္းဆီနံ႕ေတြ လႈိင္လြန္းေပါ့။<br /><br />ငါ ယံုၾကည္တယ္<br />ႏွင္းဆီနံံ႕လိႈင္လြန္းတဲ့ ဒီေႏြဦးေၾကာင့္<br />ေခတ္ႀကီးတခုလံုး<br />ႏွင္းဆီရနံ႕ေတြလိႈင္လိမ့္မယ္။<br /><br />ယူၾက<br />ႏွင္းဆီရနံ႕ေတြ ယူၾက<br />ႏွင္းဆီရနံ႕ေပလူးတဲ့ ေႏြဦးကိုယူၾက၊<br />ဆြတ္ခူးၾက<br />ႏွင္းဆီရနံ႕ စိုလူးတဲ့ ေႏြဦးကို ဆြတ္ခူးၾက<br />ေရးျခစ္ၾက<br />ႏွင္းဆီရနံ႕ လိမ္းက်ံတဲ့<br />ေခတ္တခုရဲ႕ နံရံကို ေရးျခစ္ၾက၊<br />သိမ္းပိုက္ၾက<br />ႏွင္းဆီရနံ႕ထုံမႊန္းတဲ့ ေခတ္ေတြ<br />တေခတ္ၿပီးတေခတ္ သိမ္းပိုက္ၾက။<br /><br />“ေရဆန္” လမ္းေပၚမွာ<br />ပန္းေတြ<br />ေ၀လြန္း ေၾကြလြန္းခဲ့ၿပီ<br />၀င္းပရဲနီ အို ႏွင္းဆီေရ ... ။ ။<br /><br />ၿငိမ္းေ၀<br />၁၅.၂.၂၀၀၈<br /></span></p><br /><p><span style="font-size:60%;color:#000000;">from </span><a href="http://sandaywe.blogspot.com/"><span style="font-size:60%;color:#000000;">http://sandaywe.blogspot.com/</span></a></p><br /><p><span style="font-size:60%;color:#000000;"></span></p><br /></span></span><span style="font-size:0;"></span><br><br>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-34500868655079783722008-02-26T04:34:00.000-08:002008-02-26T04:36:47.101-08:00U Kyaw Zan Tha's word on Mahn Sha<span style="font-family:Zawgyi-One;"><strong><span style="color:#660000;">ပဒိုမန္းရွာ လုပ္ႀကံခံရမႈ ကရင္ေတြရဲ႕ အေရးသာမဟုတ္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ပါ ဆုံး႐ႈံးမႈႀကီးျဖစ္</span></strong><br />VOA, 15 February 2008 <span style="color:#000099;"><strong> ဦးေက်ာ္ဇံသာ</strong></span><span style="color:#660000;"> </span></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"><br />ယမန္ေန႔ညေနပိုင္းက လုပ္ႀကံခံလုိက္ရတဲ့ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး (ေကအန္ယူ) ရဲ႕ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးလည္းျဖစ္၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ (အန္စီယူဘီ) ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တဦးလည္းျဖစ္တဲ့ ပဒုိမန္းရွာရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး႐ုပ္ပုံလႊာ တစိတ္တပုိင္းကို ဦးေက်ာ္ဇံသာက စုစည္းတင္ျပထားပါတယ္။<br /><br />အခုတေလာ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္တဲ့သတင္းေတြ ဆက္တုိက္လိုလုိ ေပၚထြက္လာေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ပဒိုမန္းရွာ လုပ္ႀကံခံသြားရတဲ့သတင္းကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ဒီလိုလုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈေတြဟာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကထဲကိုပါ ကူးစက္လာပါပေကာလားလုိ႔ ေတြးစရာျဖစ္လာပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးနယ္မွာ၊ အတိုက္အခံ ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ နာမည္ႀကီး ထင္ရွားေပမယ့္ ဟိတ္ဟန္၊ ၀င့္၀ါမႈကင္းမဲ့ၿပီး ႐ုိးသားေအးေဆးတဲ့ ပဒုိမန္းရွာအဖို႔ ပုဂၢေရးရန္သူကေတာ့ ရွားပါးပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးအရေတာ့ ယုံၾကည္ရာကို ခုိင္ခုိင္မာမာ စြဲကုိင္တတ္သူ၊ အေလွ်ာ့မေပးတတ္သူ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ပဒိုမန္းရွာအေပၚ ႏုိင္ငံေရးအရ အၿငိဳးအေတး ထားတဲ့သူေတြကေတာ့ အမ်ားအျပားရွိႏုိင္ပါတယ္။<br /><br />အဓိကအားျဖင့္ ပဒိုမန္းရွာရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးရန္ဘက္ကေတာ့ သူတုိ႔ ေကအန္ယူေခၚ ကရင္ အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုးအေနနဲ႔ ပုန္ကန္တုိက္ခုိက္ေနတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ နအဖစစ္အစိုးရပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ သူဟာ ဒီရန္သူနဲ႔ပင္လွ်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာနည္းနဲ႔ ညႇိႏႈိင္းေျဖရွင္းလုိသူသာ ျဖစ္ပါတယ္။<br /><br />“က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ တခ်ိန္လုံး တုိင္းျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေတြကို အျပဳတ္တုိက္ေရးေပၚလစီနဲ႔ မရွင္းဘဲနဲ႔ တဦးနဲ႔တဦး ေလးေလးစားစားနဲ႔ စားပြဲခုံေပၚမွာ ရွင္းၾကဖုိ႔၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တျခားႏုိင္ငံေရးကိစၥပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီလုိရွင္းၾကဖုိ႔ တခ်ိန္လုံးေျပာေနတယ္၊ တုိက္တြန္းေနတယ္။ သို႔ေသာ္လည္းပဲ နအဖဘက္ကဆုိရင္ သူတုိ႔အေနနဲ႔က ေတာ္ေတာ္ေလး သူတုိ႔မွာ အားရွိတယ္လို႔ယူဆၿပီး စစ္ဆင္ေရးေတြ အျပင္းအထန္လုပ္ေနတယ္။ အျပဳတ္တုိက္ေရးေပၚလစီက သူတို႔တအားစိတ္သန္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ တကယ္လို႔သာ ဒီေပၚလစီကို သူတုိ႔ဆက္ၿပီး ဆုပ္ကုိင္ထားမယ္ဆုိရင္ ဒီေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရးကိစၥေတြက နည္းနည္းေ၀းေနဦးမယ္”<br />ဗြီအုိေအနဲ႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခန္းတခုမွာ ပဒိုမန္းရွာေျပာသြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။<br /><br />ဒါေပမယ့္ အႏွစ္သာရျပည့္၀ၿပီး စစ္မွန္တဲ့ ေဆြးေႏြးညိႇႏႈိင္းမႈ မဟုတ္သမွ်ေတာ့ ပဒိုမန္းရွာက လက္ခံလိမ့္မယ္မဟုတ္ပါဘူး။ ေကအန္ယူတို႔အေနနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီတယ္လုိ႔ ေၾကညာ႐ုံသာေၾကညာပါ၊ နအဖတပ္တခ်ဳိ႕နဲ႔ ဓာတ္ပုံတြဲ႐ုိက္ၿပီး သတင္းစာထဲမွာ ထည့္႐ုံပဲ ထည့္ပါရေစ၊ ၿပီးေတာ့ လက္နက္ေရာ၊ နယ္ေျမေရာ ျပန္ယူပါ၊ ႀကိဳက္သေလာက္ စီးပြားေရးလုပ္ပါလို႔ေတာင္ စစ္အစိုးရဘက္က ကမ္းလွမ္းခဲ့ဖူးေၾကာင္း သူက ေျပာျပဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔က လက္မခံခဲ့ပါဘူး။<br /><br />သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီလုိကမ္းလွမ္းခ်က္မ်ဳိးေတြဟာ ေဒသဖြံ႕ၿဖဳိးေရးျဖစ္တယ္ဆုိၿပီး ေကအန္ယူထဲက အစိတ္အပုိင္းတခ်ဳ႕ိကေတာ့ ဒီေကဘီေအအမည္နဲ႔ ခြဲထြက္ၿပီး လက္ခံသြားခဲ့ပါတယ္။ အဲသလုိ ခြဲထြက္သြားတဲ့ ဒီေကဘီေအအေပၚမွာလည္း ပဒိုမန္းရွာက အခုလို သေဘာထားရွိေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။<br /><br />“တကယ္လုိ႔ ဒီေကဘီေအအေနနဲ႔ န၀တရဲ႕ ၾသဇာခံမဟုတ္ဘူး၊ သူတုိ႔ဟာ လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ နားလည္မႈတည္ေဆာက္ဖုိ႔က ဘာမွမခက္ဘူး။ တခုရွိတာက သူတုိ႔အေနနဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့အဖြဲ႕အစည္းမျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ျပႆနာ။ အဲဒီကိစၥေပါ့ေလ။ ေနာက္တခုက ဒီေကဘီေအနဲ႔ပတ္သက္တာကေတာ့ သူတုိ႔အတြင္းပုိင္းမွာလည္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ တူတာမဟုတ္ဘူး။ Centralization ကလည္း သိပ္မရွိဘူး။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ေကအန္ယူဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ခ်င္တယ္၊ တခ်ဳိ႕က လည္း မလုပ္ခ်င္ဘူး။ မတူကြဲျပားေနတဲ့အခါက်ေတာ့ မတူကြဲျပားတဲ့ အေျခအေနေအာက္မွာ တုိက္ပြဲေတြရဲ႕ အနည္းအမ်ားကလည္း ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီအေျခအေန ရွိပါတယ္။<br /><br />“အခုအတုိင္းကေတာ့ သူတုိ႔က နအဖရဲ႕ Strategy ေအာက္မွာ ေရာက္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ သူတုိ႔အေနနဲ႔ အဲဒီ Strategy ေအာက္ကေန ႐ုန္းထြက္ႏုိင္တဲ့ အေျခအေနမရွိဘူး။ အထူးသျဖင့္ သူတုိ႔ ထိပ္ပုိင္းေခါင္းေဆာင္ေတြဆုိရင္ေတာ့ သူတုိ႔အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ နအဖနဲ႔ ဆက္စပ္မႈက တအားမ်ားေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီအေျခအေနကေန ႐ုန္းထြက္ဖုိ႔က မလြယ္ဘူး”<br /><br />အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ေကအန္ယူ တပ္မဟာ ၆ တပ္မႉးေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထိန္ေမာင္နဲ႔ အုပ္စုဟာလည္း အလားတူ ေဒသဖြံ႕ၿဖဳိးေရးအတြက္ဆုိၿပီး စစ္အစိုးရနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူသြားခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔က ပဒိုမန္းရွာဟာ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈၿပီး ျမန္မာတျပည္လုံးအေရး၊ ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီရရွိေရးကိုသာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေနတယ္လုိ႔ စြပ္စြဲေျပာဆုိခဲ့ၾက ပါတယ္။ ပဒိုမန္းရွာကေတာ့ ဒါကို မျငင္းပါဘူး။<br />ကရင့္အေရးဆုိတာ ျပည္ေထာင္စုတခုလုံးအေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္လို႔ သူက ႐ႈျမင္ပါတယ္။ လူမ်ဳိးစုကိုယ္ပုိင္ျပ႒ာန္းခြင့္ဆုိတာဟာ ဒီမုိကေရစီေရးနဲ႔ တြဲဖက္ေနတယ္လုိ႔ သူလက္ခံထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အန္စီယူဘီ၊ ဒီေအဘီ စတဲ့ ျပည္ေထာင္စုသားေပါင္းစုံပါ၀င္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာ တက္တက္ႂကြႂကြ ေဆာင္ရြက္ေနခဲ့တဲ့ ပဒိုမန္းရွာတေယာက္ အခုလို လုပ္ႀကံခံသြားရျခင္းဟာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးမွာသာမက၊ ျပည္ေထာင္စုေရး၊ ဒီမုိကေရစီေပၚထြန္းေရးမွာပါ ကြက္လပ္ႀကီးတခု ျဖစ္သြားတယ္လို႔ဆုိရင္ မွားမယ္မဟုတ္ေၾကာင္းပါ။</span><br /></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-22319214745252302112008-02-26T04:04:00.000-08:002008-02-26T04:11:55.115-08:00Mahn Nyein Maung's view on Mahn Sha<br><span style="font-family:Zawgyi-One;"><br /><strong><span style="color:#660000;">က်ေနာ္တို႔ အသည္းျပင္မွာ သူတို႔ႏွလံုးေသြးမ်ားနဲ႔ ေရးသြားခဲ့ၾကေလၿပီ </span></strong><br /><strong><span style="color:#000099;">မန္းၿငိမ္းေမာင္</span></strong><br /><a href="http://www.khitpyaing.org/articles/feb_08/26-2-08_mannyeinmg.php">http://www.khitpyaing.org/articles/feb_08/26-2-08_mannyeinmg.php</a><br /><br />ေကအန္ယူ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ပဒိုမန္းရွာလားဖန္းဟာ မသမာသူလူတစုရဲ႕ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ (၁၄-၂-၀၈) ခုႏွစ္ ညေန (၄) နာရီ (၂၀) မိနစ္ အခ်ိန္ေလာက္မွာ သူရဲ႕ေနအိမ္မွာ ႐ုတ္တရက္ကြယ္လြန္သြားခဲ့ရပါတယ္။ ပဒိုမန္းရွာလားဖန္း ႐ုတ္တရက္ကြယ္လြန္သြားျခင္းဟာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ကရင္တမ်ဳိးသားလံုးအတြက္ ႀကီးမားတဲ့ဆံုး႐ႈံးမႈတရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။<br /><br />တနည္းအားျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကတဲ့ ဗမာျပည္အဖိႏွိပ္ခံတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစံု ျပည္သူတရပ္လံုးရဲ႕ ႀကီးမားတဲ့ ဆံုး႐ႈံးမႈတရပ္ျဖစ္ပါတယ္။<br /><br />မန္းရွာလားဖန္းကို ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ (၅) ရက္ေန႔မွာ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ ေတာေက်ာင္းရြာမွာ အဖ မန္းဘေသာ္၊ အမိ ဂါ့နမ္တင္တို႔က ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ေမြးခ်င္းေမာင္ႏွမ သံုးေယာက္အနက္ ဒုတိယေျမာက္သား ျဖစ္တယ္။ ကရင့္လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး စတင္ခဲ့တဲ့ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွာ မန္းရွာဟာ (၆) ႏွစ္သားအရြယ္ လူမမယ္ သိတတ္စအရြယ္ ရွိပါေသးတယ္။<br /><br />ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚတိုင္းဟာ ကရင္အမ်ဳိးသားေတြနဲ႔ ဗမာအမ်ဳိးသားေတြဟာ ေရွးအစဥ္အဆက္ထဲက အတူတကြ ေရာေႏွာေနထုိင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေဒသႀကီးတခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ အျပန္ အလွန္ ကူးလူးဆက္ဆံမႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။<br /><br />ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးစတင္တာနဲ႔ တၿပိဳင္တည္းမွာ ဖဆပလအစိုးရဟာ ကရင္-ဗမာလူမ်ဳိးေရး အဓိက႐ုဏ္းကို ဖန္တီးၿပီးေတာ့ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးကို လမ္းမွားေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ခဲ့ပါတယ္။ လူမ်ဳိးေရးအဓိက႐ုဏ္းရဲ႕ ဆိုးရြားတဲ့ဒဏ္ကို ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚမွာေနထိုင္ၾကတဲ့ ကရင့္အမ်ဳိးသားေတြနဲ႔ ဗမာအမ်ဳိးသားေတြဟာ ႀကီးမားဆိုးရြားစြာ ခံခဲ့ၾကရပါတယ္။ အစဥ္အဆက္က ရွိခဲ့ၾကတဲ့ ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးမႈေတြ ႐ုတ္တရက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီးေတာ့ အမုန္းတရားေတြဟာ ဘယ္ကေနဘယ္လို ေရာက္လာမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ကရင္ရြာ ဗမာရြာ အျပန္အလွန္မီး႐ႈိ႕ၾကတယ္။ ကရင္-ဗမာ အျပန္အလွန္သတ္ၾကတယ္။ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ေပါမ်ားတဲ့ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ ျမစ္႐ုိးေခ်ာင္း႐ုိးတေလွ်ာက္မွာ အျပစ္မဲ့တဲ့ ကရင္ျပည္သူေတြ ဗမာျပည္သူေတြရဲ႕ အေလာင္းဟာ ဒီေရအတက္အက်မွာ စုန္ဆန္ေမ်ာခဲ့ၾကပါတယ္။<br /><br />မန္းရွာတို႔ ေတာေက်ာင္းရြာႀကီးဟာလည္း မီး႐ႈိ႕ခံရၿပီးေတာ့ ရြာသူရြာသားေတြဟာ ကိုယ္လြတ္႐ုန္းၿပီး ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက မန္းရွာတို႔အေဖဟာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးကို အားေပးကူညီမႈနဲ႔ အဖမ္းဆီးခံေနရတဲ့အတြက္ မန္းရွာမိခင္ႀကီးဟာ သူတို႔ေမာင္ႏွမ သံုး ေယာက္ကို ေစာင့္ေရွာက္ထြက္ေျပးခဲ့ရပါတယ္။ မန္းရွာတို႔ မိခင္ႀကီးဟာ ေျခေထာက္မွာ ငုတ္စူးတဲ့ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ညီမေလးဟာ ေျပးရင္းလႊားရင္း ေက်ာက္ႀကီးေရာဂါေပါက္ၿပီး လမ္းမွာ ကြယ္လြန္ဆံုးပါးသြားခဲ့ရပါတယ္။<br /><br />ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ လႈိင္းဂယက္ေတြ ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ လူမ်ဳိးေရးအဓိက႐ုဏ္းရဲ႕ ဆိုးရြားတဲ့ ဒဏ္ေတြဟာ သိတတ္စလူမမယ္ မန္းရွာရဲ႕ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ႏွလံုးသားမွာ စြဲထင္က်န္ရစ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ၁၉၅၉-၆၀ ခုႏွစ္မွာ ပန္းတေနာ္ၿမိဳ႕နယ္ ယင္းတိုက္ကုန္းအလယ္တန္းေက်ာင္းမွာ မူလတန္းနဲ႔ အလယ္တန္းပညာကို သင္ယူခဲ့တယ္။ ပန္းတေနာ္အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ (၈) တန္း ေအာင္ၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ အထက္တန္းေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။<br /><br />၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ တက္ေရာက္ပညာသင္ၾကားတဲ့ႏွစ္မွာပဲ ဆဲဗင္းဇူလိုင္အေရး ေတာ္ပံုမွာ ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္မွာ တကၠသိုလ္၀ိဇၨာတန္းကို သမိုင္းအဓိကဘာသာနဲ႔ ဘြဲ႕ရရွိခဲ့ပါတယ္။<br /><br />သူဟာ တကၠသိုလ္မွာ ပညာသင္ၾကားေနစဥ္မွာပဲ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ ကရင္ အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး ေကအန္ယူနဲ႔ ဆက္သြယ္မိၿပီး ၁၉၆၆ ခုႏွစ္အထိ ေကအန္ယူရဲ႕ ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈ တာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။<br /><br />၁၉၆၇ ခုႏွစ္မွာ ပဲခူး႐ုိးမ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမကို ေရာက္ရွိၿပီး ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံးရဲ႕ တာ၀န္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္မွာ ေကအန္ယူပီပါတီ ဗိုလ္မႉးေဘာဒြင္ ဦးေဆာင္တဲ့ တံခြန္နီစစ္ေၾကာင္းမွာ မန္းရွာ ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ တံခြန္နီစစ္ေၾကာင္းဟာ ရွမ္းျပည္နယ္ အလယ္ပိုင္းေလာက္သာ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္သူပိတ္ဆို႔မႈေတြေၾကာင့္ ေရွ႕ဆက္ခ်ီတက္လို႔ မရဘဲ ျပန္လွည့္လာခဲ့ရပါတယ္။ ဗိုလ္မွဴးေဘာ္ဒြင္လည္း လမ္းခုလတ္မွာ က်ဆံုးခဲ့ပါတယ္။<br /><br />၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္ေအးဟန္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေျမာက္ပိုင္းခ်ီစစ္ေၾကာင္းကို ထပ္မံႀကိဳးစားျပန္ပါတယ္။ ထူးျခားတဲ့ ျဖစ္ရပ္တခုကေတာ့ ဗိုလ္ေအးဟန္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အဲဒီအဖြဲ႕ဟာ ေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမထဲကေန ခ်ီတက္သြားတာမဟုတ္လို႔ပါဘဲ။ ႐ုပ္ဖ်က္ၿပီးေတာ့ မီးရထားနဲ႔ ေတာင္ငူကေန မႏၲေလး။ အဲဒီကေနမွတဆင့္ ျမစ္ႀကီးနားမေရာက္ခင္ နမၼတီးအလြန္ မရမ္းဘူတာအထိ မီးရထားနဲ႔ ေတာက္ေလွ်ာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ မရမ္းဘူတာက ဆင္းၿပီးေတာ့ ေကအိုင္ေအ တပ္ရင္း (၁၁) တပ္ရင္းမႉး ဗိုလ္မႉးေဇာ္ဆုိင္း (ယခုေကအိုင္အို ႏိုင္ငံျခားေရးတာ၀န္ခံ ဗိုလ္မႉးႀကီးေဇာ္ဆိုင္း) က ႀကိဳဆိုလက္ခံ ေစာင့္ေရွာက္ပို႔ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။<br /><br />ဗိုလ္ေအးဟန္ေခါင္းေဆာင္တဲ့အဖြဲ႕ဟာ တ႐ုတ္ျပည္ယူနန္နဲ႔ တိုင္းၿမိဳ႕ေတာ္ ေပါက္ဆန္းၿမိဳ႕အထိ ေရာက္ရွိခဲ့တယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး အကူအညီေတြ ရယူဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႔က်တဲ့ အကူအညီ ေျပာပေလာက္ေအာင္ ဘာမွ မရရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒီခရီးစဥ္မွာ ယခု ေကအန္ယူမွာ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္တဦးျဖစ္တဲ့ ပဒိုေစာသမိန္ထြန္းလည္း ပါရွိခဲ့ပါတယ္။<br /><br />၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွာ ေကအန္ယူပီ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ဆရာႀကီးစေကာလယ္ေတာ ဦးေဆာင္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဟာ ေျမာက္ပိုင္းကို ထပ္မံခ်ီတက္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ ယူနန္နယ္အထိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္ကေတာ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကေနတဆင့္ အကူအညီရယူဖို႔ သေဘာထားေပးပါတယ္။ ေကအန္ယူပီကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဟာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့ပါတယ္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဟာ အဲဒီကာလတုန္းက စိန္နားေႏွာင္းအေရာင္နဲ႔ ပါးေျပာင္ၿပီး စိတ္ႀကီး၀င္ေနတဲ့ ကာလမို႔ ဘာတခုမွ ေရေရရာရာ တိုးတက္မႈမရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ မွတ္မွတ္ရရအျဖစ္အပ်က္ေလးတခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ ေကအန္ယူပီ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကစဥ္မွာ မန္းရွာက ဗမာျပည္သမိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးတင္ျပပါတယ္။ ဒီမွာတင္ သခင္ဗသိန္းတင္က မန္းရွာကို ထပ္ၿပီးေဟာက္ပါတယ္။ “ဗမာျပည္ သမိုင္းေတြမွာ မင္းကိုယ္တိုင္ မွီခဲ့၊ ပါခဲ့လို႔လား” ဆိုၿပီးေတာ့ သေဟာက္သဟန္လုပ္ပါတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းခ်ီခဲ့တဲ့ (၆၈၊ ၆၉၊ ၇၂) ဒီခရီးေတြမွာ မန္းရွာလားဖန္းဟာ သံုးႀကိမ္စလံုးပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ (၆၉၊ ၇၂) ခရီးစဥ္မွာ ပဒိုေစာသမိန္ထြန္းပါရွိခဲ့ပါတယ္။<br /><br />စစ္ၿပီးေခတ္ လက္၀ဲလက္ယာႏိုင္ငံေရး အယူအဆေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာမွာ လႊမ္းမိုး ႐ုိက္ခတ္မႈရွိသလို ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးမွာလည္း လက္၀ဲလက္ယာ ဂယက္႐ုိက္ခတ္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ လက္၀ဲလက္ယာႏိုင္ငံေရး အယူအဆေတြေၾကာင့္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္းမွာ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး ၿပိဳကြဲခဲ့ပါတယ္။ ကရင့္အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြြတ္ေရး ၿပိဳကြဲခဲ့တဲ့အတြက္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးမွာလည္း ထိခိုက္နစ္နာဆံုး႐ႈံးမႈေတြ ႀကီးမားစြာ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီၫြတ္ေရး ၿပိဳကြဲခဲ့ရတဲ့ သင္ခန္းစာကို အေလးအနက္သေဘာထားၾကၿပီးေတာ့ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးကို ျပန္လည္တည္ ေဆာက္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ (၉) ႀကိမ္ေျမာက္ ေကအန္ယူ ကြန္ဂရက္မွ ကရင့္အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရး ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔ တညီတၫြတ္တည္း သေဘာထားေပးၿပီး ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။<br /><br />၁၉၇၅ ခုႏွစ္မွာ ပဲခူး႐ုိးမအေျခခံခဲ့တဲ့ ဗိုလ္မႉးျမေမာင္ ဆရာႀကီးစေကာလယ္ေတာ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေကအန္ယူပီနဲ႔ အေရွ႕တိုင္းဥကၠ႒ မန္းဘဇန္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေကအန္ယူတို႔ဟာ အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။<br /><br />မန္းရွာကို ၁၉၇၅ ခုႏွစ္မွာ သူနဲ႔တရြာတည္းသား ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္း ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးရဲေမ နန္႔က်င္ေရႊနဲ႔ ေကအန္ယူေညာင္ေလးပင္ခ႐ုိင္မွာ လက္ထပ္ခဲ့ပါတယ္။ သားသမီး (၄) ဦး ထြန္းကားခဲ့ပါတယ္။ ေစာေစးေစး၊ နမ့္ဘြားဘြားဖန္း၊ နမ့္ဇိုယာဖန္း၊ စလံုးဖန္းတို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။<br /><br />မန္းရွာဟာ အရာကိစၥတိုင္းကို အေလးအနက္ထားတတ္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ပင္ကိုယ္စ႐ုိက္ရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ငယ္နာမည္က မန္းခ်စ္ေရႊျဖစ္ပါတယ္။ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးထဲ ေရာက္ရွိခ်ိန္မွာေတာ့ မန္းရွာလားဖန္းဆိုတဲ့ နာမည္ကို သူမွည့္ပါတယ္။ ဒီနာမည္မွာ တလံုးခ်င္း အဓိပၸာယ္ရွိပါတယ္။ မန္းဆိုတာက ပိုးကရင္ေတြရဲ႕ ေရွ႕နာမည္ပါ။ ရွာဆိုတာက ၾကယ္လို႔အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ “လား” ဆိုတာက လမင္းလို႔အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ “ဖန္း” ဆိုတာက အလင္းေရာင္လို႔အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ (မန္းရွာလားဖန္း) ဆိုတဲ့ နာမည္တခုလံုးရဲ႕ အဓိပၸာယ္က ၾကယ္လတို႔ရဲ႕ အေရာင္လို႔ အဓိပၸာယ္ ရပါတယ္။<br /><br />ၾကယ္တို႔ရဲ႕အလင္းေရာင္ဟာ ၾကည္လင္ရႊန္းျမေအးခ်မ္းလွပါတယ္။ မန္းရွာလားဖန္းကို ထိေတြ႕ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းခဲ့ရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ရဲေဘာ္မ်ား၊ ျပည္သူအားလံုးဟာ ႏွလံုးစိတ္၀မ္း ေအးခ်မ္းမႈကို ခံစားခဲ့ရတယ္ဆိုတာ အားလံုးကုိယ္ေတြ႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးနာမည္ (ဖန္း) ဆိုတာ ေနာက္ထပ္အဓိပၸာယ္တမ်ဳိး ရွိပါေသးတယ္။ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚတိုင္း ပန္းတေနာ္သားေတြ ေလးစားဂုဏ္ယူူရတဲ့ ပန္းတေနာ္သားျဖစ္တဲ့ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚတိုင္းတပ္မဟာ (၄) တပ္မဟာမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးဖန္းေရွာင္းရဲ႕ နာမည္ ဖန္းကိုယူၿပီး မွည့္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္မႉးႀကီးဖန္းေရွာင္းဟာ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးမွာ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္ပါတယ္။<br /><br />မန္းရွာဟာ သူ႔သားသမီးေတြရဲ႕ နာမည္အဆံုးမွာ ဖန္းဆိုတဲ့ နာမည္ကိုမွဲ႔ထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ သူ႔သားသမီးေတြကို ေတာ္လွန္ေရးအေမြဆက္ခံဖို႔ သူ႔မွာ ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵ ရွိပါတယ္္။ သူ႔သမီးငယ္ ဇိုယာဖန္းဆိုတဲ့နာမည္ဟာ ဒုတိယကမၠာစစ္တုန္းက ဂ်ာမန္ေတြကို ခုခံတိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့ ဆိုဗီယက္ လူငယ္ အာဇာနည္သူရဲေကာင္း ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဇိုယာနဲ႔ ႐ႈိယာတို႔ရဲ႕ နာမည္ကိုယူၿပီး မွဲ႔ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။<br /><br />မန္းရွာဟာ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္မွာ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္တဦး ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ထဲမွာပဲ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီတပ္ေပါင္းစု (အန္ဒီအက္ဖ္) ဗဟိုသဘာပတိအဖြဲ႔၀င္တဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္မွာ ကရင္နီနယ္စပ္ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း၊ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ ကခ်င္ျပည္နယ္နယ္စပ္အထိ ေျမာက္ပိုင္းစည္း႐ုံးေရးခရီးစဥ္မွာ ေကအန္ပီပီ၊ ေကအန္ယူ၊ ေအအယ္္လ္ပီ၊ ပီအန္အို၊ ပီအက္စ္ အယ္လ္ပီ၊ အန္အမ္အက္စ္ပီ၊ ေကအိုင္အို၊ အက္စ္အက္စ္ပီပီစတဲ့အဖြဲ႔ေတြက တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားနဲ႔အတူ ဒုတိယစစ္ေရးေခါင္းေဆာင္တဦးအျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီခရီးစဥ္မွာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီတပ္ေပါင္းစု အန္ဒီအက္ဖ္ရဲ႕ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား တန္းတူေရးနဲ႔ ကုိယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ရရွိေရး ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ားကို တက္တက္ႂကြႂကြ ေဆြးေႏြးဦးေဆာင္ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။<br /><br />၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ေျမာက္ပိုင္းခ်ီ (မဒတ) ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဟာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ စစ္ေရး မဟာမိတ္စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းခ်ီ (မဒတ) ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ဟာ ေကအန္ယူဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ ဆရာႀကီး ဦးစိုးေအာင္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေကအန္ပီပီဥကၠ႒ ဖဲဖူးဖဲက ဒုတိယအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ေရးတာ၀န္ခံက ေကအန္ပီပီအေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ခူးရီမာန္ထူးျဖစ္ပါတယ္။ မန္းရွာက ဒုစစ္ေရးတာ၀န္ခံျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈအစဥ္အရၾကည့္ရင္ မန္းရွာဟာ နံပါတ္ (၄) အဆင့္မွာ ရွိပါတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းခ်ီ (မဒတ) ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဟာ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္မွာ ေကအန္ယူဌာနခ်ဳပ္ မာနယ္ပေလာကို ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗကပနဲ႔ စစ္ေရး မဟာမိတ္စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့အေပၚ မန္းရွာကို အေရးယူခဲ့ပါတယ္။ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္အျဖစ္ကေန ထုတ္ပယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ သာမာန္ရဲေဘာ္တဦးအျဖစ္ ေရာက္သြားပါတယ္။ မန္းရွာဟာ ဒီႏိုင္ငံေရး ေလာကဓံကို အေတာ့ကို ခံစားရပါတယ္။ ဟိုးေရွ႕တန္းေတြမွာ ေက်ာပိုးအိတ္တလံုးနဲ႕ ရဲေဘာ္ တေယာက္ရဲ႕တာ၀န္ကို ထမ္းရြက္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ အနိမ့္မွာ ၀ိုင္းေထာင္းတတ္တဲ့ ေလာက သဘာ၀အတုိင္း မန္းရွာကို ဒီထက္ႀကီးေလးတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေတြေပးဖို႔ တခ်ဳိ႕က ႀကိဳးစားၾကပါ ေသးတယ္။<br /><br />၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးေပၚေပါက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ တပ္ေပါင္းစုေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေကအန္ယူေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ အႀကံေပးတိုက္တြန္းမႈအရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာဘိုျမက မန္းရွာကို ကိုယ္ေရးအရာရွိအျဖစ္ တာ၀န္ေပးအပ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထုအေရးေတာ္ပံုႀကီးက ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ား စုစည္းညီၫြတ္ေရးနဲ႔ ေပါင္းစည္း ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အင္တိုက္အားတိုက္ေဆာင္ရြက္သူတဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။<br /><br />၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ျမန္မာျပည္ဒီမိုကရက္တစ္မဟာမိတ္အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ဒီေအဘီ) စတင္ဖြဲ႕စည္းရာမွာ ေခါင္းေဆာင္တဦးအျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီ၀င္တဦးအျဖစ္ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုမ်ားနဲ႔ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား စုစည္းေရးနဲ႔ ညီၫြတ္ေရးတို႔ကို ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့သူတဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ၁၀ႀကိမ္ေျမာက္ ေကအန္ယူ ကြန္ဂရက္မွာ မန္းရွာဟာ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္အျဖစ္ ျပန္လည္အေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။<br /><br />၁၉၉၂ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ (၂၂) ရက္ေန႔မွာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ (အဲန္စီယူဘီ) ကို စတင္ဖြဲ႔စည္းရာမွာ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး တြဲဖက္အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး (၃) အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္အထိ အတြင္းေရးမႉးအဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ (၁၁) ႀကိမ္ေျမာက္ ေကအန္ယူကြန္ဂရက္မွာ တြဲဖက္အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး (၁) အျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမာက္ျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ (၁၂) ႀကိမ္ေျမာက္ ေကအဲန္ယူကြန္ဂရက္မွာ ေကအန္ယူအေထြေထြအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္အျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ ေျမာက္ျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ (၁၃) ႀကိမ္ေျမာက္ ေကအဲန္ယူကြန္ဂရက္မွာ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္အျဖစ္ ထပ္မံေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။<br /><br />၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလကေန ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္အထိ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး ေကအန္ယူနဲ႔ န၀တတို႔ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ (၄) ႀကိမ္ျပဳလုပ္ခဲ့ရာမွာ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ဒုတိယအႀကိမ္ေဆြးေႏြးပြဲမွာ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္။ ၁၉၉၆ခုႏွစ္ ဇြန္လ တတိယအႀကိမ္ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတာမလာေဘာက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္။ မန္းရွာက ဒုတိယေခါင္းေဆာင္ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ စတုတၳအႀကိမ္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတာမလာေဘာက အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္၊ မန္းရွာက ဒုတိယေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။<br /><br />ေကအန္ယူနဲ႔ န၀တေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ န၀တကိုင္ဆြဲထားတဲ့ လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္စြန္႔ၿပီး တရားဥပေဒေဘာင္ထဲ ၀င္ေရာက္ေရးဆိုတဲ့ လက္နက္ခ်အညံ့ခံေရး လမ္းစဥ္ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္ခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးနည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းဖို႔ ေကအန္ယူရဲ႕ ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူအေပၚမွာ ခိုင္ခိုင္မာမာရပ္တည္ခဲ့တယ္။ န၀တဟာ ေကအန္ယူကို လက္နက္ခ်အညံ့ခံေရး ေဘာင္ထဲကို ေရာက္ေအာင္ က်ဳံးမသြင္းႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ မန္းရွာအေပၚမွာ အညႇိဳးႀကီးခ့ဲပါတယ္။ မန္းရွာရွိေနသမွ် ေကအန္ယူကို ဘယ္ေတာ့မွ လွည့္စားျဖားေယာင္းဖို႔မရႏိုင္ဘူးလို႔ န၀တက သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။<br /><br />ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး ႏွစ္ (၆၀) ရွည္ၾကာတဲ့ခရီးတေလွ်ာက္မွာ အမ်ဳိးသားနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ေပးဆပ္စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရတဲ့ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ သားေကာင္းႀကီးမ်ားဟာ မနည္းေတာ့ပါဘူး။ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ အစခရီးမွာ ကရင့္အမ်ဳိးသားဦးစီးဦးေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ေကာ္ခိုေစာဘဦးႀကီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စိုင္းေက၊ စေကာေမာေလး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းေမာင္၊ ဗိုလ္က်င္ေဖ၊ ယခုမန္းရွာလားဖန္းစတဲ့ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးအဆင့္ျမင့္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးဟာ အာဇာနည္အေထာင္အေသာင္းေတြဟာလည္း မြန္ျမတ္လွတဲ့ သူတို႔ရဲ႕အသက္ေတြကို ရဲရဲရက္ရက္ေပးလႉခဲ့ၾကပါၿပီ။ ဒီအာဇာနည္မ်ားရဲ႕ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔လႊတ္ေပးဆပ္မႈေတြကို ျပန္ ေျပာင္းေတြးလိုက္တိုင္း က်ေနာ္တို႔ရင္မွာ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းပါတယ္။ အသက္ထင္ရွားရွိေနၾကေသးတဲ့ က်ေနာ္တို႔အားလံုးဟာ ဒီအာဇာနည္သူရဲေကာင္းမ်ားရဲ႕ အသက္ေပးၿပီး ေသြးနဲ႔ခင္းခဲ့တဲ့လမ္း အတုိင္း ခိုင္မာတဲ့ ဇြဲသံဓိဌာန္ခ်ၿပီး ျပည္သူတရပ္လံုးလြတ္ေျမာက္တဲ့တိုင္ေအာင္ တိုက္ပြဲ၀င္သြားၾကရပါမယ္။ ေကအန္ယူ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ပဒိုမန္းရွာ လားဖန္းအား မက်ဆံုးမီ ႏွစ္ပတ္အလို ကရင္အမ်ဳိးသားစည္းလံုးညီၫြတ္ေရး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမွာ ေနာက္ဆံုးမိန္႔ခြန္းေျပာသြားပါတယ္။ “ေတာ္လွန္ေရးကို ဆံုးခန္းတိုင္ ဆင္ႏႊဲသြားၾကရမယ္” လို႔ မွာၾကားသြားပါတယ္။ ။</span><br /></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-37108948036551042502008-02-20T01:21:00.000-08:002008-02-20T01:24:10.802-08:00message from yaw han aung<span style="font-family:Zawgyi-One;"><strong><span style="color:#660000;">ဖဒိုမန္းရွာနဲ႔ မျပည့္မစံု က်ေနာ္၏ ဂုဏ္ျပဳစာတို<br /></span><span style="color:#000099;">ေယာဟန္ေအာင္</span></strong><br /><br />ဖဒိုမန္းရွာ လုပ္ၾကံခံလိုက္ရတယ္ၾကားေတာ့ အေတာ္ေၾကကြဲမိတယ္။ ကရင္လူမ်ဳိးေတြအတြက္သာမက က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံအတြက္လည္း အခြင့္အေရးေတြ လက္လြတ္သလို ခံစားရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ လြတ္လပ္ေရးစတင္ခ်ိန္ကစလို႔ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီး ဆင္ႏႊဲလာခဲ့ရတာ ႏွစ္ ၆၀ ရွိေတာ့မယ္။ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအရံုး (ေကအန္ယူ) ဆိုတာလည္း လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲ၀င္လာရတာ ႏွစ္ ၆၀ ရွိေတာ့မယ္။ ဒီေလာက္ ရွည္ၾကာတဲ့စစ္ပြဲအတြင္းမွာ အက်အဆံုး၊ အဆံုး အရႈံး ေတြလည္း မနည္းလွဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အပါအ၀င္ ျပည္သူေတြလည္း အသက္အိုးအိမ္ ပ်က္စီးဆံုးရႈံးရတာေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။<br /><br />၁၉၅၅ ခုႏွစ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရက ထုတ္ေ၀တဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုမွ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရသို႔ တင္သြင္းတဲ့ အစီရင္ခံစာမွာ တင္ပဲ (မျပည့္စံု ေလွ်ာ့နည္းေနတယ္လို႔ ယူဆရတဲ့ စာရင္းေတြ အရပဲ) ၁၉၅၅ ခုႏွစ္တြင္ အစီရင္ခံစာတင္တဲ့ ကာလ အတြင္း မွာပင္ အစိုးရစစ္သားမ်ားအပါအ၀င္ လူေပါင္း (၅,၆၉၃) ဦး ေသဆံုးခဲ့ရၿပီး၊ အရပ္သား ေသဆံုးရမႈ (၂၂,၀၇၇) ရွိတယ္လို႔ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီစာရင္းမွာ သူပုန္ဖက္က အရပ္သား ေသဆံုးရမႈေတြ မပါ၀င္ေသးပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ စတင္ခဲ့တဲ့ ၂-ႏွစ္ကာလအတြင္းမွာပင္ လူေပါင္း (၆၀,၀၀၀) ေသဆံုးခဲ့ရၿပီး၊ လူတသန္း ေက်ာ္ အိုးအိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရ တယ္လို႔ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ အာဏာ ရွိစဥ္ကလည္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စစ္အာဏာ သိမ္းၿပီးကာလ ေနာက္ပိုင္း ျပည္တြင္းစစ္ပြဲအတြင္း က်ဆံုးရသူ တပ္မေတာ္သားအေရအတြက္၊ ဒဏ္ရာရသူႏွင့္ သူပုန္ အက် အဆံုးစာရင္းကို “တပ္မေတာ္သမိုင္း” ျပဳစုရင္း အတြဲတခုမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ အသင့္ရွိမေန တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ က်ေနာ္ အတိအက် မေဖာ္ျပႏိုင္ပါဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ရွည္ၾကာျပင္းထန္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္မွာ တိုင္းျပည္လည္း ခ်ဳံးခ်ဳံးက်၊ လူေတြ၊ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ေတြ မ်ားစြာ ဆံုးရႈံးခဲ့ၾကရတာကေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။<br /><br />တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ ဆက္ဆံလာခဲ့ရတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳအရ သူတို႔ကလည္း ဒီစစ္ကို ဒီထက္ျမႇင့္ၿပီး မီး ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေအာင္ မတိုက္ခ်င္ၾကေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔လူမ်ဳိးေတြအတြက္ ထိုက္သင့္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ရခဲ့ရင္ ေက်လည္ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ အသင့္ ရွိၾကပါတယ္။ ေကအန္ယူအပါအ၀င္ အခ်ဳိ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြဟာ ယခင္က သီးျခား လြတ္လပ္ေရး ကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကေသာ္ လည္း ဒီလို ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ဳိးကို ျပန္ရုပ္သိမ္းခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ အခ်ဳိ႔တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္နယ္ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စု (ဖက္ဒရယ္စနစ္) ကို သြားလိုတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီကိစၥ ေတြအတြက္ အျပန္အလွန္ ကတိက၀တ္ေတြျပဳ ၾကၿပီး ေရရွည္ဆက္လက္တည္ေဆာက္သြားရမယ့္ လုပ္ငန္းစဥ္သေဘာ ဆို တာမ်ဳိးအထိ ျမင္ထားၾကပါတယ္။<br /><br />သို႔ေသာ္လည္း ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ အေျခအေနက ဒီလို အေတြ႔အၾကံဳမ်ား၊ အေမွ်ာ္အျမင္ႀကီးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ တေယာက္ ၿပီး တေယာက္ဆံုးပါးေနၾကရတာပါပဲ။ သူတို႔ရွိစဥ္မွာ ေျပလည္မႈ ရႏိုင္ခဲ့ရင္ ပိုမိုအက်ဳိးမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔က ေရွ႔မွီေနာက္မီ တြက္ခ်က္ႏိုင္မႈ ရွိသလို၊ အဖြဲ႔အေပၚလည္း ၾသဇာ ရွိၾကပါတယ္။ ဒီေတာ္လွန္ေရးကို သူတို႔က စတင္လာခဲ့ ေတာ့ သူတို႔ကပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ေပးလိုခဲ့ၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း စစ္အစိုးရက ဒီအေျခအေနေတြကို မျမင္ခဲ့ပါဘူး။ အပစ္ အခတ္ရပ္ အဖြဲ႔ေတြကို လည္း သေဘာထားမွန္မွန္နဲ႔ ဆက္ဆံတာမ်ဳိး မေတြ႔ရသလို၊ တိုင္းရင္းသားေတြၾကားထဲမွာေတာင္ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမူကို သံုး လို႔ ဆက္လက္သပ္လွ်ဳိေနပါေသးတယ္။ ကရင္လူမ်ဳိးေတြမွာ ၾကည့္ရင္ေတာင္ ကရင္နဲ႔ ဒီေကဘီေအ၊ အျခား ကရင္ အုပ္စုငယ္ ေတြကို အသီးသီးဖဲ့ထုတ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ ေသြးခြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ စစ္ေရးအရ အသာရေရးကို ဆက္လုပ္ေနၾကတုန္းပါပဲ။ အဆိုး ဆံုးကေတာ့ ယခု ဖဒို မန္းရွာကို လုပ္ၾကံတဲ့ ရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးေတြအထိ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။<br /><br />.......... ........... ..............<br /><br />ဖဒိုကို က်ေနာ္ စေတြ႔ဖူးတာကေတာ့ မာနယ္ပေလာမွာပါ။<br />က်ေနာ္တို႔က မာနယ္ပေလာ ေျမာက္ဖက္ တဖက္စြန္းမွာ စခန္းခ်ေနၾကတယ္။<br />ဖဒိုမန္းရွာတို႔က ေတာင္ဖက္က်တဲ့ အပိုင္းမွာ။ မာနယ္ပေလာဆိုတာက သံလြင္နဲ႔ ေသာင္ရင္းျမစ္ၾကားက ရွည္ေမ်ာေမ်ာ ကၽြန္းဆြယ္ကေလးလို ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာပါ။ ဒီေနရာမွာ ေတာင္တန္းျမင့္မားေတြ၊ ေရစီးသံတဲ့ သံလြင္ျမစ္ေတြက သဘာ၀ အတားအဆီးလို ျဖစ္ေနေတာ့ သဘာ၀အရ အားေကာင္းတဲ့ ခံတပ္ေနရာလို ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။<br /><br />က်ေနာ္ ABSDF မွာ ေအာက္ေျခတပ္မွာ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တာ၀န္ယူေတာ့ ဖဒိုမန္းရွာနဲ႔ သိပ္ရင္းႏွီး ဆက္ဆံရမႈ မရွိလွဘူး။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တပ္ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔က ဆက္သြယ္ေရးတပ္က ဗိုလ္မွဴးေခးနီ၊ ဗိုလ္မွဴးေရာဂ်ာ၊ ဗ်ဴဟာမွဴး ဗိုလ္မွဴး ႀကီး ေက်ာ့ပိ (ေလာ၀ါဒီ) တို႔နဲ႔ ပိုဆက္ဆံၾကရတယ္။ ဖဒိုမန္းရွာက အဲသည္အခ်ိန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမရဲ႔ ကိုယ္ေရးအရာရွိ ဆိုၿပီး သူ႔ တာ၀န္က ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြ ျဖစ္တဲ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ၊ NLD-LA၊ ေနာက္ပိုင္း စင္ၿပိဳင္ အစိုးရဖြဲ႔ ေတာ့ ၫြန္႔ေပါင္းအစိုးရ (NCGUB) တို႔နဲ႔ ပိုဆက္ဆံရတယ္။ အခ်ဳိ႔အစည္းအေ၀းေတြမွာ ေတြ႔ဆံုရတာေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ သတိျပဳမိ တာကေတာ့ သူက မလိုအပ္ရင္ စကားသိပ္မေျပာတတ္တာရယ္၊ လိုအပ္လာရင္ ခ်က္က် လက္က် ေလေအးေအးနဲ႔ တဖက္ သား နား၀င္ခံသာေအာင္ ေျပာျပႏိုင္တာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ေၾကညာခ်က္အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေနာက္က ဦးေဏွာက္သဖြယ္ ပါ၀င္ခဲ့ရတယ္ ဆိုရင္လည္း မမွားဘူး။<br /><br />၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေလာက္မွာ ေရြးေကာက္ခံအမတ္ေတြ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ ေရာက္လာၾကတယ္။ အဲသည္အခ်ိန္မွာ မာနယ္ ပေလာစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုဖို႔ လုပ္ၾကေတာ့ အၾကိတ္အနယ္ ညိႇႏိႈင္းၾကရတာ ေတြ႔ရတယ္။ အဲသည္အခ်ိန္က ABSDF ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုယ္တိုင္ ညနက္မိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္လာခဲ့ၾကရတာမ်ဳိး ေတြ႔ရတယ္။ သည္ အစည္းအေ၀းေတြမွာလည္း ဖဒိုမန္းရွာက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ အုပ္စုအားလံုး သင့္ျမတ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလို႔၊ သူ႔ ညိႇႏိႈ္င္းေဆြးေႏြးေရး အစြမ္းကို ျပႏိုင္ခဲ့တယ္။ စကားလံုး တခု ခ်င္းကအစ သူ႔စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေတြ မနည္းဘူး။<br /><br />ဖဒိုမန္းရွာက ခပ္ေအးေအး ႏွိမ့္ႏွိမ့္ခ်ခ်ပဲ ေနတတ္တယ္။ သူက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနက သဖြယ္ျဖစ္ေနေတာ့ စစ္ယူနီေဖာင္းေတြ ဘာေတြနဲ႔လည္း သိပ္မေတြ႔ရပါဘူး။ စစ္အက်ၤ ီအႏြမ္းနဲ႔ ပုဆိုးနဲ႔ ၀တ္တာမ်ဳိးေတာ့ ေတြ႔ရတတ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ရင္းႏွီး လာပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း က်ေနာ္တို႔က အလုပ္မရွိ ရင္လည္း သူမအားမွန္းသိေတာ့ သူ႔အိမ္ကို သိပ္မေရာက္ျဖစ္ၾကဘူး။ တခါတေလေတာ့ ေရာက္တယ္။ က်ေနာ္က တခါတေလ “ဖဒို”လို႔ ေခၚေလ့ရွိသလို၊ တခါတေလလည္း “ဆရာ”လို႔ပဲ လြယ္ လြယ္ေခၚမိပါတယ္။<br /><br />ဖဒိုမန္းရွာက အႏုပညာရွိသူလို႔ ေျပာရင္လည္း မမွားဘူး။ “ေရဆန္” ဆိုတဲ့ ကေလာင္နာမည္နဲ႔ ေဆာင္းပါးေတြ ဘာေတြေတာ့ ေရးတယ္။ ကဗ်ာေတြ ဘာေတြ ေရးတာေတာ့ မေတြ႔ဖူးပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း ကဗ်ာဆန္တယ္လို႔ ေျပာရတာက သူ ေတာထဲမွာ ေဆာက္ထားတတ္တဲ့ အိမ္အလွကေလးေတြေၾကာင့္ပါ။ အိမ္ေဆာက္ရင္ ေရြးတဲ့ေနရာက ခြင္က်တယ္။ ရသမွ် သစ္၀ါးကိုပဲ အားျပဳလို႔ အိမ္ကို အလွဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေဆာက္တတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စားပင္ သီးပင္ေတြ၊ ပန္းပင္ေတြကို အိမ္မွာ သာယာ ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ အက်အနစိုက္ထားတတ္တယ္။ ေျမေပါက္တဲ့ ပန္းေရာင္စံုကေလးေတြရွိသလို၊ ဆိုင္းတြဲ နဲ႔ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ေတာ သစ္ခြမ်ဳိးစံုလည္း ရွိတတ္တယ္။<br /><br />က်ေနာ္မွတ္မိေနတဲ့ သူ႔အိမ္ကေလးက မယ္တုကီြေခ်ာင္းကေလးနားက သူ႔အိမ္ေလးပါ။ က်ေနာ္တို႔က ကဗ်ာဆန္တဲ့ အိမ္ ကေလးလို႔ေတာင္ ေခၚပါတယ္။ အနားမွာေတာ့ ဒီေအဘီရံုးစိုက္ရာကုန္း၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္တဲ့ စက္ကေလး၊ လူ႔ေဘာင္ သစ္ရံုးနဲ႔ NLD-LA ဌာနခ်ဳပ္ ရံုးစိုက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း “ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လမ္း” လို႔ အမည္ေျပာင္းေပးထားတဲ့ လမ္းကေလး၊ ဆရာေတာ္ ဦးေခမာစာရ သီတင္းသံုးရာ ရဟန္းပ်ဳိေက်ာင္းတို႔ ရွိပါတယ္။ သူ႔အိမ္ကေလးကေတာ့ ေသာင္ရင္း ျမစ္ကို ေမးတင္ ေနၿပီး၊ ေခ်ာင္က်က် ခပ္ဆိပ္ၿငိမ္ၿငိမ္ တည္ရွိေနပါတယ္။<br /><br />တခါတေလ က်ေနာ္တို႔ေရာက္လာရင္ သူ႔ဇနီးက ရွိတာနဲ႔ ထမင္းထုတ္ေကၽြးတတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္က နာမည္မမွတ္မိေတာ့ ဘူး။ ေတြ႔ရင္လည္း လြယ္လြယ္ အေမ (အမိုး) လုိ႔ပဲ ေခၚၾကတယ္။ သူက ဗမာစကား သိပ္မေရလည္ေသာ္လည္း အားလံုး ကို ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြ ဆက္ဆံတတ္ပါတယ္။ ပဲခူးရိုးမနဲ႔ ေကအန္ယူ တပ္မဟာ (၃) ေဒသမွာေနစဥ္ သူတို႔ခက္ခဲပင္ပန္း ရပံု ေတြ၊ ထိုးစစ္ကာလေတြမွာ ေျပးလႊားေနၾကရၿပီး အတည္တက် မေနခဲ့ၾကရတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေတြကိုလည္း ျပန္ေျပာျပတတ္ ပါတယ္။ သူကလည္း တကယ့္ပါရမီျဖည့္ဖက္လို႔ ေျပာရမယ္။ ႏိုင္ငံေရး သိပ္မေျပာေပမယ့္ အမာခံ ရဲရဲေတာက္ပါပဲ။ သူက ဖဒိုထက္ အရင္ မႏွစ္က ကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ ဆံုးပါးသြားခဲ့ပါတယ္။<br /><br />ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သူ႔ကို က်ေနာ္ ဆက္ဆံရတာက ABSDF ညီၫြတ္ေရး ၿပိဳကြဲစဥ္ကာလမွာပါ။ သည္အခ်ိန္မွာလည္း က်ေနာ္တို႔ ျပန္ေပါင္းစည္းေရးျဖစ္ဖို႔ သူအစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားေပးခဲ့တယ္။ အသိအမွတ္ မျပဳဘဲ ေနလို႔မရႏိုင္တဲ့အထိ သူ ႀကိဳးစား ေပးခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ႏွစ္ဖြဲ႔ကြဲေနၾကေတာ့ ကိုယ္ေကာင္းတယ္၊ သူမေကာင္း ဇြတ္ေပျငင္းေနတာမ်ဳိးလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူက တကယ္တိုက္တာမဟုတ္၊ ကိုယ္က ပိုရဲရဲေတာက္ ဆိုတာမ်ဳိးေတြလည္း ေျပာခဲ့မိၾကပါတယ္။ ဖဒို ကေတာ့ သူတို႔ အရင္ က KNU/ KNUP အကြဲအျပဲ ကာလအေတြ႔အၾကံဳေတြ၊ ေတာ္လွန္ေရးထဲမွာ ထားၾကရမယ့္ သေဘာ ထားေတြနဲ႔ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ရွင္းျပတတ္ပါတယ္။<br /><br />၁၉၉၆ ခုႏွစ္မွာ ABSDF ျပန္လည္ ေပါင္းစည္းေရး ညီလာခံကို ထီးကပလယ္ စခန္းမွာလုပ္ေတာ့ သူေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းကို က်ေနာ္အမွတ္ရ ေနပါေသးတယ္။ “လင္းယုန္ဆိုတာ ျမင့္ျမင့္ပ်ံတဲ့အခ်ိန္ရွိသလို၊ နိမ့္နိမ့္ ပ်ံရတဲ့အခ်ိန္လည္း ရွိတယ္” တဲ့။ သူဆိုလိုတာက ေပါင္းစည္းေရးလုပ္လို႔ အခ်ဳိ႔ေခါင္းေဆာင္ေနရာ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ခဲ့ရင္၊ ညီၫြတ္ေရးၾကည့္ၿပီး အနစ္နာခံရ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီလူေတြကို အားေပးတာပါ။ ေတာ္လွန္ေရးဟာ ေရရွည္သြားရမယ့္သေဘာနဲ႔ ကိုယ္နိမ့္ေနတဲ့ ကာလ မွာလည္း စိတ္ရွည္ရွည္ထား ႀကိဳးႀကိဳးကုတ္ကုတ္လုပ္ဖို႔ သူက အၾကံေပးခဲ့တာပါ။<br /><br />အဲသည္အခ်ိန္က ထီးကပလယ္စခန္းက ေကအန္ယူ ယာယီဌာနခ်ဳပ္ လုပ္ထားတဲ့ ေနရာပါ။ အဲသည္မွာလည္း သူ႔အိမ္ ကေလး (တဲကေလးဆိုရင္ေတာ့ ပိုမွန္ပါလိမ့္မယ္) က သပ္သပ္ယပ္ယပ္၊ ကဗ်ာဆန္ဆန္ပါပဲ။ သူနဲ႔ အတူေနတဲ့ ရဲေဘာ္ တေယာက္နဲ႔လည္း က်ေနာ္စကားေျပာရေသးတယ္။ ဒီလူက ကရင္လူမ်ဳိး၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံက တကၠသိုလ္တခုမွာ လံုျခံဳေရး ဆိုင္ရာ ဗ်ဴဟာ ေလ့လာမႈပညာ မဟာဘြဲ႔ (security studies) ေလ့လာၿပီး ျပန္လာသူ၊ ဒါေပမယ့္ ထင္းခြဲေနတာ၊ ထမင္း ခ်က္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါကိုေတာ့လည္း က်ေနာ္သေဘာမေတြ႔ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ သူတို႔ တန္ဖိုးရွိတဲ့အတိုင္း အသံုးခ်သင့္တယ္ ထင္တာကိုး။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဒီလူငယ္ကိုလည္း ဘာျဖစ္သြားမွန္း က်ေနာ္မသိေတာ့ ပါဘူး။ ျပန္မေတြ႔ျဖစ္ဖူး။<br /><br />ဒါတင္မကပါဘူး။ က်ေနာ္နဲ႔သူ သေဘာမတူခဲ့တဲ့ အျခား အခ်က္ေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ငယ္ရြယ္ခ်ိန္၊ စစ္ ေသြး ႂကြလြန္းေနခ်ိန္မွာ ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ သူ႔သေဘာကို တခါတေလလည္း သေဘာမေတြ႔မိဘူး။ တခါတေလလည္း ဒီလို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ရင္ ရရဲ႔သားနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔ ေကအန္ယူမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ မလုပ္ႏိုင္ရတာလဲ။ ...ဒီလို လုပ္သင့္ တယ္။ ဟိုလို လုပ္သင့္တယ္။ သူက အင္အားႀကီးတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဖြဲ႔ ေကအန္ယူအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး အေနနဲ႔ ဒီလိုမ်ဳိး ဦးေဆာင္ၿပီး ဘယ္လို စတင္လုပ္သင့္တယ္... စသျဖင့္ ျမင္ခဲ့မိၾကတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္ အခ်ိန္က အဖြဲ႔ အစည္းရဲ႕ အကန္႔အသတ္ေတြ၊ အျခား မျမင္သာတဲ့ အကန္႔အသတ္ေတြကိုလည္း ထည့္မစဥ္းစားမိခဲ့ၾကပါဘူး။<br /><br />ဖဒိုမန္းရွာ ဘ၀မွာ မေအာင္ျမင္မႈေတြ၊ မျပည့္၀ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြလည္း ရွိခဲ့လိမ့္မယ္။ အဖြဲ႔အစည္းဆိုတာကလည္း လူ အမ်ား နဲ႔ လုပ္ၾကရတဲ့သေဘာ၊ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တိုင္း မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့လည္း ခက္သားလား။ သူရဲ႔ မျပည့္၀ခဲ့တဲ့ အႀကီးမားဆံုး အိပ္မက္ကေတာ့ ကရင္အမ်ဳိးသားေတြအတြက္ စြမ္းေဆာင္ေပးခ်င္တဲ့ လြတ္လပ္မႈနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေခတ္မီ တိုးတက္တဲ့၊ လြတ္လပ္ အမွီအခိုကင္းတဲ့၊ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြ ျပည့္၀ၿပီး လူမ်ဳိးေပါင္းစံု သဟဇာတေနထိုင္ႏိုင္ၾက မယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ သစ္လည္း ပါပါလိမ့္မယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အျခားကိစၥေတြမွာလည္း သူစိတ္လက္ မခ်မ္းသာ ျဖစ္ႏိုင္တာကို က်ေနာ္ ေတြးမိ ေသးတယ္။ ဥပမာ- ေကအန္ယူကေန ဗုဒၶဘာသာ တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြ ဒီေကဘီေအ (DKBA) အျဖစ္ ခြဲထြက္ သြားၾကတဲ့ အကြဲ၊ ေနာက္ပိုင္း ကရင္တိုင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္း လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡ အဆင့္ ေရာက္ၾကရတဲ့အထိ ေသြးေခ်ာင္းစီး ျပႆနာ ေျဖရွင္း ၾကရတာေတြ၊ ေနာက္တခုက ေတာ္လွန္ေရးရဲ႔ ဌာနခ်ဳပ္လို႔ ဆိုႏိုင္တဲ့ မာနယ္ပေလာ က်ဆံုးခန္းပဲ။ ဒီေကဘီေအ အကြဲ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပဲ မာနယ္ပေလာလည္း က်သြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေရွ႔တန္းမဲေညာခီးေတာင္တန္း မွာ ရံထားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြက ဗုဒၶဘာသာတပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြ အကြဲေနာက္ လိုက္သြားေတာ့ မက်လည္း ဘယ္ခံႏိုင္ပါေတာ့မလဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမေရးထားတဲ့ ကိုယ္ေရးအထုပၸတိစာအုပ္မွာ မာနယ္ပေလာက်ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အစည္းအေ၀း တခုမွာ ဖဒိုမန္းရွာက သူ႔ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္ခဲ့ပံုေတြကိုလည္း ဖတ္ရေသးတယ္။<br /><br />ဒါတင္မကဘူး။ အစုအျပံဳလိုက္ ထြက္ေျပးေနၾကရတဲ့ ကရင္လူမ်ဳိး ဒုကၡသည္ေတြ၊ ျပည္တြင္းမွာပဲ ဟိုသည္ပုန္း ေျပးလႊားေန ၾကရတဲ့ ကရင္ရြာပုန္းေတြ၊ ျပည္တြင္း ဒုကၡသည္ (internally displaced person) ေတြကို ျမင္ရ ၾကားရေနတာအတြက္ေၾကာင့္ လည္း သူေက်ကြဲ ၀မ္းနည္းေနႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ ကရင္လူမ်ဳိးျဖစ္တဲ့ ကိုေစာကပိက ေျပာဖူးတယ္။ အခု တႀကိမ္ ကရင္လူမ်ဳိးေတြ ေျပာင္းေရႊ႔ထြက္ေျပးေနၾကရတာဟာ၊ (migrate) လုပ္ေနၾကရတာဟာ ျမန္မာဆိုတဲ့ ေျမျပန္႔ လြင္ျပင္ထဲကို ကရင္လူမ်ဳိးေတြ မြန္ဂိုကုန္းေျမျမင့္ကေန ေျပာင္းေရႊ႔အေျခခ်လာမႈၿပီးရင္ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ အႀကီးဆံုး အစုအျပံဳလိုက္ ေရႊ႔ေျပာင္းရမႈႀကီး (exodus) ပဲလို႔ ေျပာဖူးပါတယ္။ တြက္ခ်က္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျဖစ္လည္း ျဖစ္ေလာက္ပါ တယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ နယ္စပ္ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ ေနထိုင္ေနၾကရတဲ့ ကရင္ဒုကၡသည္ေတြက သိန္းေက်ာ္ ရွိေနပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ အိုးအိမ္စြန္႔ပစ္ထြက္ေျပးေနၾကရသူေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရွ႔ပိုင္းေဒသေတြမွာ (၅၀၀,၀၀၀) ေက်ာ္ ရွိေနတယ္လို႔ အကူ အညီေပးေရး အဖြဲ႔ေတြက ခန္႔မွန္းထားၾကပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ကရင္လူမ်ဳိးေတြလည္း အမ်ားအျပား ပါ၀င္ေနပါတယ္။<br /><br />ဖဒိုမန္းရွာကေတာ့ သည္လူေတြရဲ႔ ဒုကၡကိုလည္းေတြးလို႔ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ မိႈင္းညိဳ႔ေနလိမ့္မယ္။ အခုေတာ့ သည္လူေတြကို လည္း ထားလို႔ တမလြန္ကို သူခရီးမထြက္ခ်င္ေသးဘဲ ထြက္သြားခဲ့ရၿပီ။ ဒီဒုကၡအစုအပံုထဲက သူေတြကို သူထားခဲ့ရၿပီ။ တဗိုလ္က် တဗိုလ္တက္ ေနာက္လူေတြက သူ႔တာ၀န္ေတြ ဆက္ထမ္းပိုးၾကလိမ့္မယ္ ဆိုတာ က်ေနာ္ သံသယမျဖစ္မိပါဘူး။<br /><br />က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီစာေလးကို သူ႔ရဲ႔ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို ဂုဏ္ျပဳခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ေရးမိပါတယ္။ သူက ဘ၀မွာ အနိမ့္ခ်ဆံုး ေနထိုင္ ခဲ့ေပမယ့္ သူက အျမင့္ဆံုး ပ်ံသန္းသြားခဲ့တယ္။ လူေတြကေတာ့ သူ႔ရဲ႔ သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္ (legendary) ဇာတ္လမ္းကို အမွတ္ရေနၾကပါလိမ့္မယ္။</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">(first published in <a href="http://yaw-han-aung.blogspot.com/">http://yaw-han-aung.blogspot.com/</a>)</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-30002817227236836572008-02-18T07:04:00.000-08:002008-11-12T17:43:00.011-08:00poem by Mg Sawn Yee<br><br><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ပဒုိမန္းရွာအတြက္ ေမာင္စြမ္းရည္ေရးတ့ဲကဗ်ာ</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">အျပည့္အစုံဖတ္ဖုိ႔ <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYcTZQfvUQb_y9T6B1jLH_ciFgBRdQXlPqMhECndku1DZwAZ-wxvhecTAkTJ0rE2tE8hokd9V9wrNMS9H1jmLGWeJdO8E2Fz8r8igQhRdVuPBX5-8ItLYveAF_tdnZsjtZetOBHJV4Yj4/s1600-h/poem+by+mg+swan+yee.jpg"><span style="font-size:130%;color:#000099;">ဒီမွာ</span></a> ႏွိပ္ပါ။</span><br><br>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-47239939422787337992008-02-18T06:58:00.000-08:002008-02-18T07:01:29.452-08:00message from 88 generation students<br><span style="font-family:Zawgyi-One;"><h3 class="post-title entry-title"><span style="COLOR: rgb(255,0,0)"></span></h3><h3 class="post-title entry-title"><span style="COLOR: rgb(255,0,0)">ထြန္းျမင့္ေအာင္ (၈၈- မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား)</span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="COLOR: rgb(51,51,255)">(မဇၩိမ၀က္ဘ္ဆိုက္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္) </span><br /><br /><span style="color:#000000;">သူဟာ သေဘာထားႀကီးသူ ျဖစ္တယ္။ အျမင္က်ယ္တယ္။ ၆၂ ခုႏွစ္မွာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္တ့ဲ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တေယာက္ ျဖစ္ခ့ဲေသးတယ္။ သူ႔သတင္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွာေရာ၊ ၿမိဳ႕စြန္ၿမိဳ႕သစ္က ေစ်းေတြ ကားဂိတ္ေတြမွာေရာ စုတ္တသပ္သပ္ ျဖစ္ေနတယ္။ ႏွေျမာမဆံုး ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ။<br /><br />သူက လူမ်ဳိးေရး တယူသန္ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ မတရားမႈမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ဒူးမေထာက္ခဲ့ဘူး။ အဖိႏွိပ္ခံေတြဘက္က တေလွ်ာက္လံုး ရပ္တည္တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိုလားသူ တဦးလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူလိုခ်င္တ့ဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးက တနပ္စား အခြင့္အေရးေတြနဲ႔ အလဲအလွယ္ လုပ္ထားတ့ဲ တမြန္းတည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ စစ္မွန္တ့ဲ ထာဝရ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ တန္းတူညီတူရွိမႈ၊ အျပန္အလွန္ ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳမႈ၊ ျမင့္ျမတ္တ့ဲ အေပးအယူေတြနဲ႔ ေအးအတူပူအမွ် ေနထိုင္မႈ စတာေတြ အေပၚမွာပဲ ေပါက္ဖြားရွင္သန္ ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္သူ ျဖစ္တယ္။<br /><br />သူ႔ရဲ႕ အနိစၥတရားဟာ ကရင္တမ်ဳိးသားလုံးအတြက္ ဧရာမ ဆုံး႐ႈံးမႈႀကီးတင္ ဘယ္ကမလဲ၊ ျပည္ေထာင္စု တမ်ဳိးသားလုံးအတြက္ အစားထိုးမရတ့ဲ အေျမာ္အျမင္ႀကီးတ့ဲ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တေယာက္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားျခင္းပါပဲ။<br /><br />ဒီမိုကေရစီေရး၊ စစ္မွန္တ့ဲ ျပည္ေထာင္စုေပၚထြန္းေစတ့ဲ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြေအာက္မွာ အမ်ိဳးသားေသြးစည္း ညီၫြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ အဲဒါဟာ ဆရာမန္းအတြက္ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးရဲ႕ အေကာင္းဆံုး ဂုဏ္ျပဳေတး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။<br /></span><br /><span style="COLOR: rgb(255,0,0)">ထြန္းျမင့္ေအာင္</span><br /><span style="COLOR: rgb(51,51,255)">(၈၈- မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား)</span></span></h3><br /></span><br /><br>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-2096695827324856032008-02-18T06:48:00.000-08:002008-11-12T17:43:00.298-08:00poem by padoh mahn sha<BR><span style="font-family:Zawgyi-One;"><h3 class="post-title entry-title"><span style="font-size:85%;color:#000000;">(ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြဘေလာ့ဂ္ကယူတယ္)</span></h3><BR><h3 class="post-title entry-title"><span style="color:#660000;">‘ေရဆန္’အမည္ျဖင့္ ေရးသားခဲ့သည့္ ပဒိုမန္းရွာ၏ ‘ခ်စ္သမီးသို႔’ ကဗ်ာ</span><span style="color:#660000;"> </span></h3><div class="post-header-line-1"></div><div class="post-body entry-content" id="post-631750589181889717"><style>#fullpost {display:none;}</style><br /><p><br /><div style="TEXT-ALIGN: center"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIV0F-y_Z0va5VoXgri3LKRlmMfruZT3AutG2Y7lCo3tXOh1IWWokO0u4v3rCufQVxkT1agQBhFGbSdgoCTKG8Mfm-uyTrx-Bff2yd8PfD7O5hCrnWfjLUtLIDr2QNcropdk0qUfMgk3w/s1600-h/Untitled-1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5168291556842818226" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIV0F-y_Z0va5VoXgri3LKRlmMfruZT3AutG2Y7lCo3tXOh1IWWokO0u4v3rCufQVxkT1agQBhFGbSdgoCTKG8Mfm-uyTrx-Bff2yd8PfD7O5hCrnWfjLUtLIDr2QNcropdk0qUfMgk3w/s400/Untitled-1.jpg" border="0" /></a><span style="COLOR: rgb(51,51,255);font-size:180%;" >ခ်စ္သမီးသို႔ …</span><br /><span style="COLOR: rgb(255,0,0)">ေရဆန္</span><br /></div><br />သမီးေရ …<br />ဂႏၳ၀င္ခရီးမွာ<br />ေနခင္းေၾကာင္ေတာင္<br />ေနေရာင္ျခည္ေအာက္<br />ေတာင္ေျမာက္ဘယ္မွာ<br />မသိပါ၍<br />ရပ္ေနသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။<br /><br />ညဥ့္နက္သန္းေခါင္<br />လမ္းစေမွာင္လည္း<br />ေတာင္ေျမာက္ေသခ်ာ<br />သိေနပါ၍<br />လိုရာသြားေနသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။<span id="fullpost" style="DISPLAY: inline"><br /><br />ေလျပင္းအတုိက္<br />လိႈင္းအ႐ိုက္မွာ<br />ငို႐ႈိက္ေအာ္ျမည္<br />ေဆာက္တည္ရာမဲ့<br />လြင့္ပ်က္ေနသူမ်ားလည္း ရွိပါသည္။<br /><br />မုန္တိုင္းကထန္<br />လိႈင္းကထန္လည္း<br />ေရဆန္ေလၾကမ္း<br />ခရီးလမ္းကို<br />ျဖတ္သန္းေနသူေတြလည္း ရွိပါသည္။<br /><br />သမီးေရ …<br />ေစတနာႏွင့္ အသိ<br />သတိႏွင့္ သီလ<br />၀ီရိယႏွင့္ ပညာ<br />သစၥာႏွင့္ သမာဓိ<br />သတၱိႏွင့္ စြန္႔လႊတ္မႈ<br />အရင္းျပဳ ခရီးႏွင္<br />ဂႏၱ၀င္ရက္ျမတ္<br />ရဲရဲျဖတ္ေလာ့ သမီး …။ ။<br /><br /><span style="COLOR: rgb(255,0,0)">ေရဆန္</span><br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold"><span style="font-size:85%;">(ႏွစ္ ၅၀ျပည့္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရး အထူးထုတ္ သႏူးထူးဂ်ာနယ္၊ ၁၉၉၉ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁-ရက္)</span></span></span></div></span><br /><BR>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-77695459698113856382008-02-18T06:32:00.000-08:002008-11-12T17:43:00.570-08:00image by min kyaw khaing<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-wQAonpvBBBB8ulhcn_iJOd79MkgoZeEXNxTZDeOWRHYNrXqdg1izJuDEKFIBDqreTAaylnbjuytcanMBuLOSNc2XVWpvfei42g0yPIHW0IPiVQ1UZD_xYnksSMd8C1-_P3i790L0YIY/s1600-h/Pado+Mansha-by+min+kyaw+khaing.jpg"><img style="float:left; margin:0 10px 10px 0;cursor:pointer; cursor:hand;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-wQAonpvBBBB8ulhcn_iJOd79MkgoZeEXNxTZDeOWRHYNrXqdg1izJuDEKFIBDqreTAaylnbjuytcanMBuLOSNc2XVWpvfei42g0yPIHW0IPiVQ1UZD_xYnksSMd8C1-_P3i790L0YIY/s400/Pado+Mansha-by+min+kyaw+khaing.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5168328204712070002" /></a>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-34910936088723845812008-02-18T06:20:00.000-08:002008-02-18T06:31:59.019-08:00aung way poem<br><span style="font-family:Zawgyi-One;color:#000099;"><strong><span style="color:#990000;">ၾကယ္ေႂကြေရဆန္</span><br />ေအာင္ေ၀း</strong></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"><br />ျမရာပင္ထက္မွာ<br />ၾကယ္ေတြ ေႂကြသက္ခဲ့ၾကတယ္။<br /><br />ဆိတ္ဖလူးရနံ႔ေအာက္မွာ<br />ၾကယ္ေတြ ေႂကြသက္ခဲ့ၾကတယ္။<br /><br />ပင္လယ္လိႈင္းသံနဲ႕<br />နားၾကည္းေတာက္ေခါက္သံေတြၾကားမွာ<br />ၾကယ္ေတြ ေႂကြသက္ခဲ့ၾကတယ္။<br /><br />အဓိပတိလမ္းေပၚက<br />စိန္ပန္းပြင့္ေတြထဲမွာ<br />ေရႊတိဂံုဘုရားေျခရင္းက<br />ကတၱရာခင္းထားတဲ့<br />ႏွလံုးသားေတြထက္မွာ<br />ၾကယ္ေတြ ေႂကြသက္ခဲ့ၾကတယ္။<br /><br />ဖထီးေရ ...<br />ဒီတခါေႂကြတဲ့ ၾကယ္ကေတာ့<br />ေသာင္ရင္းျမစ္ေပၚမွာပဲေလ။<br /><br />နာက်င္ခံျပင္းတဲ့ ေဒါသနဲ႕<br />ေဒါနေတာင္တန္းႀကီး<br />လိႈက္ခုန္ငိုညည္း<br />မ်က္ရည္ေတြ မီးလွ်ံရဲရဲခံုးထ<br />ယူၾကံဳးမရတဲ့ ညေနခင္းဟာ<br />ေသာင္ရင္းျမစ္ကမ္းပါးမွာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။<br /><br />က်ေနာ္တို႔ ျငင္းပယ္လို႔မရ<br />လက္မခံခ်င္လို႔လည္းမရတဲ့ ညေန<br />တေတာလံုးကြဲေၾက<br />တပင္ခ်င္း ေၾကကြဲ<br />အႏုပဋိေလာမတရားႀကီးလည္း<br />ငိုႀကီးခ်က္မနဲ႕<br />ဖထီးရဲ႕ နာမည္ကို<br />အခါခါ ေရ႐ြတ္ေနေတာ့တယ္။<br /><br />ေဟာဟိုက<br />အမိေျမ ေကာင္းကင္ယံမွာ<br />ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ နာမည္ေတြ<br />ကဗၺည္းထုိးထားတယ္။<br /><br />ဖထီးရဲ႕<br />ျမင့္ျမတ္တဲ့ နာမေတာ္လည္း အပါအ၀င္ေပါ့။<br /><br />အမိေျမဟာ<br />ဂုဏ္ျပဳအပ္တဲ့ အိမ္သားတဦးကို<br />ဆီးႀကိဳဖို႕<br />ဆို႔နင့္ေၾကကြဲေနပါၿပီ။<br /><br />ဖထီးေရ ...<br />ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေတြကို ယံုၾကည္လို႕<br />စိတ္ခ်လက္ခ် ထားသြားခဲ့တာလား။<br /><br />ဖထီးေရ ...<br />ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတြကို ေတာ္လွန္ေရးသတိရိွဖို႕<br />အသက္နဲ႔လဲၿပီး တပ္လွန္ခဲ့တာလား။<br /><br />ဖထီးေရ ...<br />စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔<br />အနာဂတ္ကို ပခံုးေျပာင္းေပးခဲ့တာလား။<br /><br />ကမၻာမေၾကဘူး ဖထီးေရ ...<br />ကမၻာမေၾကဘူး။<br /><br />အမိေျမဟာ<br />ပထမလြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲမွာလည္း<br />သမိုင္းရဲ႕အခ်ဳိးအေကြ႔ၾကံဳတဲ့အခါ<br />ျပည္သူ႔သူရဲေကာင္းတေယာက္ကို<br />လက္လႊတ္ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရတယ္။<br /><br />အခုတခါ<br />ဒုတိယလြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ<br />သမိုင္းခ်ဳိးေကြ႕<br />ေအာင္ပြဲနီးလာတဲ့အခ်ိန္<br />ဖထီးကို<br />က်ေနာ္တို႔ ဆံုး႐ံႈးလိုက္ရျပန္ၿပီ။<br /><br />မေျဖႏိုင္ဘူး ဖထီးေရ ...<br />က်ေနာ္တို႔ မေျဖႏိုင္ဘူး။<br /><br />က်ေနာ္ ကဗ်ာဆရာပါ<br />ဖထီးနဲ႔ က်ေနာ္<br />ပထမဆံုး ဆံုေတြ႕ရတဲ့ည<br />ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕<br />႐ိုးမတိုက္ပြဲ၀တၳဳကို<br />က်ေနာ္ သတိရေနခဲ့တယ္။<br /><br />၀တၳဳထဲ<br />ပဲခူး႐ိုးမ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး<br />ကရင္ေျပာက္က်ား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး<br />တာေကာဒီနဲ႔<br />ၿမိဳ႕ကလာတဲ့ ဗမာလူငယ္ ႏိုင္ငံေရးသမား<br />ထြန္းႏိုင္<br />အတူလက္တြဲ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ပံုေတြ<br />ရင္တခုန္ခုန္နဲ႕<br />ယံုၾကည္ခဲ့ပံုေတြ။<br /><br />ဖထီးေရ ...<br />ဖထီးက တာေကာဒီ ဆိုရင္<br />က်ေနာ္က ထြန္းႏိုင္ေပါ့<br />က်ေနာ္ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ပံုေတြ။<br /><br />ဖထီးေရ ..<br />က်ေနာ္တို႔အျဖစ္က<br />၀တၳဳမဟုတ္ပါဘူး။<br /><br />၀တၳဳထက္ေတာင္ ပိုၿပီး<br />၀တၳဳဆန္ေနေသးတဲ့အျဖစ္<br />နာၾကည္းမႈေတြက မွ်စ္စို႔ေပါက္လို<br />ေျမႀကီးထဲက ေဖာက္ထြက္လာတဲ့ ေခတ္။<br /><br />ေရဆန္ျမစ္ထဲ<br />ၾကယ္ေႂကြရတဲ့ ေခတ္။<br /><br />ဖထီးေရ ...<br />ေခတ္ဆိုးႀကီးရဲ႕ ဒီမနက္<br />ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ အျမင့္ဆံုး ေတာင္ကုန္းထက္မွာ<br />ဖထီးလက္နဲ႔ လႊင့္ခဲ့တဲ့<br />စြန္႔လႊတ္ျခင္း အလံေတာ္ကို<br />ေကာင္းကင္နဲ႔ ထိေအာင္<br />က်ေနာ္တို႔ ထပ္ၿပီး လႊင့္တင္လိုက္ၾကတယ္။<br /><br />ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕<br />အေလးနီ ျပဳလိုက္ၾကတယ္။<br /><br />က်ေနာ္တို႔<br />ဘယ္ေတာ့မွ လက္နက္မခ်ပါဘူး ဖထီး ။ ။<br /><br />၁၅-၂-၂၀၀၈</span><br /></span><br>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-60049407952792065752008-02-15T22:40:00.000-08:002008-02-15T23:02:58.837-08:00news<br><br><span style="font-family:Zawgyi-One;">ဖဒုိမန္းရွာနဲ႔ ေတြ႕ဆုံျခင္း (အင္တာဗ်ဴး) <a href="http://www.irrawaddy.org/bur/Special/Mahn%20Sha.html" target="_blank"><span style="color:#660000;">irrawaddy</span></a></span><span style="color:#000066;"><span style="color:#660000;"> </span><br /></span><span style="font-family:Zawgyi-One;">ပဒိုမန္းရွာအားလုပ္ႀကံသူမ်ား စီးလာသည့္ကားကို ရဲက ရွာေဖြေတြ႔ရိွ <a href="http://www.khitpyaing.org/news/feb_08/15-2-08c.php" target="_blank"><span style="color:#660000;">khit pyaing</span></a></span><span style="color:#660000;"> </span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">စ်ာပနအခမ္းအနားအား နယ္စပ္ တေနရာတြင္ က်င္းပမည္<span style="color:#660000;"> </span><a href="http://www.khitpyaing.org/news/feb_08/15-2-08a.php" target="_blank"><span style="color:#660000;">khit pyaing</span></a></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ဖဒိုမန္းရွာ - လူမ်ဳိးေပါင္းစံုအတြက္ တိုက္ပဲြဝင္သူ <a href="http://www.mizzimaburmese.com/content/view/601/1/" target="_blank"><span style="color:#660000;">mizzima</span></a> </span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ပဒိုမန္းရွာလားဖန္း ေသဆုံးခဲ့မႈအတြက္ အမွတ္တရစကားမ်ား <a href="http://www.khitpyaing.org/news/feb_08/15-2-08_phado.php" target="_blank"><span style="color:#660000;">khit pyaing</span></a> </span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ဖဒိုမန္းရွာကို လုပ္ၾကံရာတြင္ သံုးသည့္ကား ထုိင္းရဲမ်ားက ဖမ္းမိ<span style="color:#660000;"> </span><a href="http://www.mizzimaburmese.com/content/view/602/1/" target="_blank"><span style="color:#660000;">mizzima</span></a></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ပဒိုမန္းရွာ က်ဆံုးေသာ္လည္း ေတာ္လွန္ေရး မေျပာင္းလဲ - </span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">အတြင္းေရးမွဴးသစ္ခန္႔ၿပီး လူသတ္သမားတို႔ သံုး သြားေသာကားကို မိၿပီ <a href="http://burmese.dvb.no/news.php?id=3787" target="_blank"><span style="color:#660000;">DVB</span></a></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ပဒိုမန္းရွာလုပ္ႀကံမႈ ျမန္မာအစိုးရ လက္ခ်က္မကင္းႏိုင္ဟု ေကအဲန္ယူ ထင္ျမင္ခ်က္ေပး <a href="http://www.nmg-news.com/nmg/news150208.html" target="_blank"><span style="color:#660000;">NMG</span></a></span><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ဖဒိုမန္းရွာ လုပ္ၾကံခံရတာ စစ္အစုိးရလက္ခ်က္လုိ႔ သံသယရွိ<span style="color:#660000;"> </span><a href="http://www.rfa.org/burmese/thadin/2008/02/15/knu_suspect_junta_hiring_hitman/" target="_blank"><span style="color:#660000;">RFA</span></a></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား၏ ၀မ္းနည္း စကား ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္မ်ား <a href="http://burmese.dvb.no/news.php?id=3785" target="_blank"><span style="color:#660000;">DVB</span></a></span><span style="color:#660000;"><br /></span><span style="font-family:Zawgyi-One;">ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား၏ ၀မ္းနည္း စကား ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္မ်ား အပိုင္း ၂ <a href="http://burmese.dvb.no/news.php?id=3786" target="_blank"><span style="color:#660000;">DVB</span></a></span><br><br>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-91962832714928964542008-02-14T18:36:00.000-08:002008-02-14T20:07:17.491-08:00the last words of Padoh Mahn Sha<br><br><span style="font-family:Zawgyi-One;">၂၀၀၈ ေမလမွာ ျပဳလုပ္မယ္လုိ႔ဆုိတ့ဲ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒဆုိင္ရာ လူထုဆႏၵခံယူပြဲ နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ KNU က ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ပါတယ္။ </span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၄မွာထုတ္ျပန္တ့ဲ ေၾကညာခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး KNU အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ပဒုိမန္းရွာလားဖန္းက ေခတ္ျပိဳင္သတင္းဌာနကုိ အခုလုိ ေျပာခ့ဲပါတယ္။ </span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">“ဒီတရားမ၀င္တဲ့ ၁၀၄ ခ်က္ပါ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ ဒီမုိကေရစီကုိလည္း မသြားဘူး၊ ဖယ္ဒရယ္ကုိ လည္းမသြားဘူး၊ အာဏာရွင္စနစ္တရား၀င္ျဖစ္ဖုိ႔နဲ႔ ေရရွည္ခုိင္ၿမဲဖုိ႔အတြက္ လုပ္တာ ျဖစ္တယ္။ ဒီကိစၥ အတည္ျပဳၿပီးရင္ ျပည္သူလူထုတရပ္လုံးဟာ ရာသက္ပန္ စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ကၽြန္သားေပါက္ဘ၀နဲ႔ ေနသြားရမွာ ျဖစ္တယ္” </span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">“နအဖ ခဏခဏေၾကညာေနတာက သူ႔လူေတြ (၂၆) သန္းရိွတယ္လုိ႔ တခ်ိန္လုံးေျပာေန တာဟာ သူတုိ႔မေတာ္မတရားလုပ္ဖုိ႔ ႀကံစည္ေနတာျဖစ္တယ္။ နဂုိကတည္းက လူထုဆႏၵကုိ ေလးစားတာ မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံတာကာနဲ႔ UNက ဒီလုိမ်ဳိးသူတုိ႔ဇြတ္လုပ္ေနတာ တုိင္းျပည္အတြက္ ႏုိင္ငံေရးအရေျပလည္မႈကုိ မျဖစ္ေစတဲ့အျပင္ ပုိမုိၿပီးေတာ့ အေျခအေနဆုိး၀ါးလာနုိင္တယ္ဆုိတာ စက္တင္ဘာေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကုိၾကည့္ရင္ တုိင္းျပည္ဟာ ဘယ္ေလာက္တင္းမာေနသလဲ၊ စီးပြားေရး ခၽြတ္ၿခံဳက်ေနသလဲဆုိတာ အင္မတန္မွထင္ရွားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ သူတုိ႔လုပ္ရပ္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔လုံး၀လက္မခံႏုိင္ဘူးဆုိတာကုိ ထုတ္ျပန္ရတာျဖစ္တယ္”<br /><br /></span><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><br><br>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-24821367427428198532008-02-14T18:12:00.000-08:002008-02-14T21:46:45.361-08:00Padoh Mahn Sha assassinated<span style="font-family:Zawgyi-One;color:#660000;"><a href="http://www.irrawaddy.org/bur/news2008/February/feb_14e_08.html"><strong>ဖဒိုမန္းရွာ လုပ္ႀကံခံရ၍ ကြယ္လြန္</strong></a></span><span style="color:#660000;"><strong> </strong><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ကိုစိုး၊ ဧရာ၀တီသတင္း</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"><a href="http://burmese.dvb.no/news.php?id=3781"><strong>ေကအန္ယူေခါင္းေဆာင္ ပဒုိမန္းရွာလုပ္ၾကံခံရ ကြယ္လြန္</strong></a></span><strong><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"><a href="http://burmese.dvb.no/news.php?id=3781">က်န္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက လုပ္ငန္းစဥ္အတုိင္း ဆက္လက္ထမ္းရြက္မည္</a></span> </strong><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ေမာင္တူး၊ ဒီဗီြဘီသတင္း</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /></span><a href="http://www.bangkokpost.com/News/15Feb2008_news15.php"><span style="color:#660000;"><strong>KNU's No 3 man shot dead in his own home</strong></span></a><span style="color:#660000;"><strong><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"><a href="http://www.bangkokpost.com/News/15Feb2008_news15.php">Burmese junta high on list of suspects</a></span> </strong><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ဘန္ေကာက္ပုိ႔စ္ သတင္း</span><br /><br /><br /></span><span style="font-family:Zawgyi-One;"><a href="http://soneseayar.blogspot.com/2008/02/blog-post_14.html" target="_blank"><span style="color:#660000;"><strong>ဖဒိုမန္းရွာ (သို႔မဟုတ္) ၾကယ္တပြင့္ ေႂကြလြင့္ျခင္း</strong></span></a><span style="color:#660000;"><strong> </strong><br />ရဲေဘာ္ သံခဲ (ဥကၠ႒၊ ျမန္မာႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး) ရဲ႔ စကား</span></span><span style="color:#660000;"><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"><a href="http://moemaka.blogspot.com/2008/02/blog-post_7239.html"><strong>ျမန္မာျပည္ အာဇာနည္ ဖဒိုမန္းရွာ</strong></a></span><strong> </strong><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">လင္းေႏြးအိမ္ရဲ႔ကဗ်ာ</span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;"><a href="http://moemaka.blogspot.com/2008/02/blog-post_2545.html"><strong>အမုန္းတရား က်ဆံုးပါေစ</strong></a></span><strong> </strong><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;">ထိန္လင္းရဲ႔ကဗ်ာ</span></span><br /><span style="color:#660000;"><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;color:#000099;"><strong><a href="http://linletkyalsin.blogspot.com/2008/02/blog-post_15.html">ေတာ္လွန္ေရး သူရဲေကာင္း</a></strong></span><br /><span style="color:#660000;"><span style="font-family:Zawgyi-One;">လင္းလက္ၾကယ္စင္ရဲ႔ ကဗ်ာ</span></span><br /><span style="color:#660000;"><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span></span><br /><span style="color:#660000;"><span style="font-family:Zawgyi-One;"><a href="http://fine-leaves.blogspot.com/2008/02/blog-post_14.html"><strong>ဖဒိုမန္းရွာလာဖန္း လုပ္ၾကံခံရမႈႏွင့္ ေနာက္ဆက္တြဲ အေတြးမ်ား</strong></a><br /></span></span><span style="color:#660000;"><span style="font-family:Zawgyi-One;">ေအာင္သူျငိမ္းရဲ႔ေဆာင္းပါး</span></span><br /><span style="color:#660000;"><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span></span><br /><span style="color:#660000;"><span style="font-family:Zawgyi-One;"><a href="http://www.voanews.com/burmese/2008-2-15-knu-pado-mahn-shar.cfm"><strong>ပဒုိမန္းရွာရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး႐ုပ္ပုံလႊာ တစိတ္တပုိင္း</strong></a></span></span><br /><span style="color:#660000;"><span style="font-family:Zawgyi-One;">ဦးေက်ာ္ဇံသာ VOA</span></span><br /><span style="font-family:Zawgyi-One;color:#660000;"></span><br /><span style="color:#660000;"><span style="font-family:Zawgyi-One;"></span></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-67929599449276140122007-07-03T09:31:00.000-07:002008-11-12T17:43:00.648-08:00talk with Padoh Mahn Sha Lah Phan<p style="MARGIN-TOP: 0.19in; MARGIN-BOTTOM: 0.19in"><span lang="ar-SA"><span style="color:#990000;"><span style="font-family:Zawgyi-One, sans-serif;"><span style="FONT-STYLE: normal"><span style="font-size:130%;"><strong>ပဒုိမန္းရွာနဲ႔ ဟစ္တုိင္အင္တာဗ်ဴး</strong> </span></span></span></span></span></p><p style="MARGIN-TOP: 0.19in; MARGIN-BOTTOM: 0.19in"><span lang="ar-SA"><span style="color:#990000;"><span style="font-family:Zawgyi-One, sans-serif;"><span style="FONT-STYLE: normal"><span style="font-size:130%;">18-8-2006 http://www.hittaing.org/</span></span></span></span></span><span style="font-family:Zawgyi-One, sans-serif;"><span style="color:#000000;"><br /></span></span></p><p style="MARGIN-TOP: 0.19in; MARGIN-BOTTOM: 0.19in"><span style="font-family:Zawgyi-One, sans-serif;"><span lang="ar-SA" style="font-size:180%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisax4nooqaasVPzJtGZOqc8rBdiBmEOp9oJGCAP8SIarpBSuDOEyLa1ApI8ool5YrOZqm4hoSqziDr0S9SEJGqRHElam63EHBBLkdrYSZQ41ifQkpwzXlVNamQNnoWVjHcuiEfZQKklUc/s1600-h/1+mahn+sha+18-8-2006.gif" target="_blank"><strong>စာမ်က္ႏွာ ၁</strong></a></span></span></p><p style="MARGIN-TOP: 0.19in; MARGIN-BOTTOM: 0.19in"><span style="font-family:Zawgyi-One, sans-serif;"><span lang="ar-SA" style="font-size:180%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkvPaG2yWndV1rb2GFxbFDKIVlclZaMBtu21A82vxwuU84GCbhU2NNxavY7auK_OlhpThhJGgRzlQ7UIISH7952Pao7QGJ_X_eq3WOERaQ18fuEfdKO7l_-esa8GliDPmwZa-Av-x8Tyw/s1600-h/2+mahn+sha+18-8-2006.gif" target="_blank"><strong>စာမ်က္ႏွာ ၂</strong></a></span></span></p><p style="MARGIN-TOP: 0.19in; MARGIN-BOTTOM: 0.19in"><span style="font-family:Zawgyi-One, sans-serif;"><span lang="ar-SA" style="font-size:180%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKKBDJKSrvenoFxBYedPFEhUYhLo47XDHHgL4pqgKbJ_Y0nWh4qSUlk6D1pR1RBi09k-OZVbyseKagT8zwwVnlHsUItuz1S18U2HYgpQXJ4gh1Wm0JtIE2Vla3nH6jfT_6mK8OyzfcRkY/s1600-h/3+mahn+sha+18-8-2006.gif" target="_blank"><strong>စာမ်က္ႏွာ ၃</strong></a></span></span></p><p style="MARGIN-TOP: 0.19in; MARGIN-BOTTOM: 0.19in"><span style="font-family:Zawgyi-One, sans-serif;"><span lang="ar-SA"></span></span></p><span lang="ar-SA"><span style="font-family:Zawgyi-One, sans-serif;"><span style="color:#000000;"></span></span></span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3390007022202470014.post-74514064662775007142007-06-26T00:03:00.000-07:002008-11-12T17:43:01.526-08:00daughter: Nant Zoya Phan<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIRpO4UAqbdNbtKQqMJ8SelzjnxNmXIiiowDdGYjTyjhOiUOgwPu-9NflxbqxE_wLW36K4flhk7bqPxRhLK5WHUJm1v0iRa1FwLC7tZgDg2rpw6BSsxblmdQnCuaDjwFVFsK_6Eir_VjY/s1600-h/zoya+phan.jpg" target="_blank"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5166876939557718834" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIRpO4UAqbdNbtKQqMJ8SelzjnxNmXIiiowDdGYjTyjhOiUOgwPu-9NflxbqxE_wLW36K4flhk7bqPxRhLK5WHUJm1v0iRa1FwLC7tZgDg2rpw6BSsxblmdQnCuaDjwFVFsK_6Eir_VjY/s400/zoya+phan.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div align="left"><a href="http://www.youtube.com/watch?v=T8anTN3D0xY&feature=related" target="_blank"><span style="color:#660000;">Zoya Phan's story</span></a><span style="color:#660000;"> (you tube)<br /><br /></span><a href="http://www.youtube.com/watch?v=gvDvyn7T8m0&feature=related" target="_blank"><span style="color:#660000;">Frost over the World - Myanmar - 28 Sep 07</span></a><span style="color:#660000;"> (you tube)<br /><br /></span><a href="http://www.youtube.com/watch?v=WW4fd8pUblM&feature=related" target="_blank"><span style="color:#660000;">Zoya Phan at the Conservative Party Conference 2007</span></a><span style="color:#660000;"> (you tube)<br /><br /></span><a href="http://www.youtube.com/watch?v=PPbuTdpMdZA" target="_blank"><span style="color:#660000;">Zoya Phan at the Conservative Conference 2006</span></a><span style="color:#660000;"> (you tube)<br /><br /><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF4mAXF8EvixxknviZeU0I6_6s3Nxl-zU7Ftu59FHLiBQmMRxYPSme8BrqMTefGkMYfD1iz9UDUgzcP0lVtbQGmxbsZvB3Z6jrriOJ1k0-HUyjDSNA7yc4pk8jHmcqLNEJARAkCTqdAuY/s1600-h/zoya+phan+2.jpg" target="_blank"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5166876720514386722" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF4mAXF8EvixxknviZeU0I6_6s3Nxl-zU7Ftu59FHLiBQmMRxYPSme8BrqMTefGkMYfD1iz9UDUgzcP0lVtbQGmxbsZvB3Z6jrriOJ1k0-HUyjDSNA7yc4pk8jHmcqLNEJARAkCTqdAuY/s400/zoya+phan+2.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div><br /><br /></span><a title="Permanent Link to Obituary: General Pu Tah Eh" href="http://burmadigest.wordpress.com/2006/10/14/obituary-general-pu-tah-eh/" target="_blank"><span style="color:#660000;">Obituary: General Pu Tah Eh</span></a><span style="color:#660000;"> (writing)<br /><br /></span><a href="http://burmadigest.wordpress.com/2006/09/07/i-want-to-go-home/" target="_blank"><span style="color:#660000;">I want to go home</span></a><span style="color:#660000;"> (writing)<br /><br /></span><a href="http://burmadigest.wordpress.com/2006/08/23/karen-martyrs-day-celebration-in-uk/" target="_blank"><span style="color:#660000;">Karen Martyrs Day Celebration in UK</span></a><span style="color:#660000;"> (writing)<br /></span></div><br /><div align="left"><a href="http://burmadigest.wordpress.com/2006/07/02/refugees-in-burma/" target="_blank"><span style="color:#660000;">Refugees in Burma</span></a><span style="color:#660000;"> (writing)<br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /></span></div></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0